Interview 2; Hitachi

Ik ben na mijn sollicitatie gesprek bij Schneider gewoon verder gegaan met het zoeken van een baan. Elke dag kijk ik een beetje rond of nog iets nieuws zie. De zaterdag voor wij op vakantie gingen had ik nog twee brieven de deur uitgedaan. Eentje naar Toyota en eentje naar Hitachi Automotive. Ik  had via Toyota haar eigen hr website gesolliciteerd en die van Hitachi kwam ik tegen op Indeed maar die stond op Linkedin. Ik had nog nooit eerder via Linkedin gereageerd op een baan en dacht laat ik het maar eens een kans geven. Na een hoop geknoei om mijn cover letter in een veld geplakt te krijgen had ik na vijf minuten dan toch voor elkaar. Ik kwam er echter direct achter dat in mijn cover letter nog ergens de naam van toyota stond. Oeps, ach ja zal toch wel niets worden dacht ik. Maar stiekem baalde ik er wel een beetje van. Soms kun je honderd keer over iets heen lezen en toch nog een fout erin laten zitten.

Zoals in het vakantie verslag te lezen was werd ik onderweg naar Myrtle Beach door Mr. Joe gebeld. Hij had mijn sollicitatie ontvangen en vroeg mij af wanneer ik een langs kon komen voor interview. Ik legde hem uit dat ik op vakantie was en dat ik maandag weer beschikbaar zou zijn. Of ik dan in de ochtend of in de middag wilde langskomen. Ik doe altijd de ochtend want ik moet s middags altijd op het werk zijn. Voor ik het wist had Mr Joe mij genoteerd voor maandag 10 uur s morgen. Ik had toch liever de dinsdag gehad, want dan had ik nog een dag om bij te komen. Ik moest trouwens nog even opzoeken waar het ook alweer was. Al snel kwam ik erachter dat het in Berea was, zo'n 40 mile ten zuiden van Lexington. Dat zou dus vroeg opstaan worden. Ik begon mijn vakantie dus al met het idee dat ik erna gelijk er weer vol tegen aan moest.

Ik heb de zaterdag voor we vertrokken wat dingen afgedrukt zodat ik iets meer over het bedrijf te weten kon komen. Dat kon ik dat of in de auto of zondag avond nog even doorlezen. Het werd uiteindelijk zondag eind van de middag. Omdat we eerder thuis waren als gepland. Daarnaast had een lijst met vragen opgesteld. Meestal worden de meeste vragen tijdens het gesprek wel beantwoord. Daarnaast is het ook een teken dat je je voorbereid hebt.

Maandagochtend om kwart voor zeven ging de wekker. Dat is voor mij heel vroeg, daar waar ik normaal niet voor acht uur mij bed uitkom. Na wat koffie gedronken te hebben en een halve sandwich ben ik maar gaan douche. Nadat ik me in mijn pakkie gehesen had was het iets van half negen. Ik heb geen idee hoe druk het op maandagochtend op de I-75 South is dus ik ben met nog anderhalf uur tot het interview maar in de auto gesprongen. De reis verliep zonder problemen en om kwart over negen stond ik bij de bewaker aan het hek. De beste man wist vrij snel dat ik niet uit Kentucky kwam. Toen ik over Europa begon vertelde hij dat er veel Afrikan Japaners en Duitsers de fabriek in Berea bezoeken. Niet veel later gaf hij mij het advies om voor de overheid te gaan werken. Kon je snel met pensioen en hoefde je niet hard te werken. Ik heb hartelijk bedankt voor dat advies. Daarna vertelde hij dat ik kon plaats nemen in the Administration Building aan de linkerkant. Daar kon ik de auto op de bezoekersplek parkeren. Nu waren er twee gebouwen aan de linkerkant die enige sinds met elkaar verbonden waren. Geen bezoekersplek gezien om te parkeren, dus maar gewoon geparkeerd bij de Hitachi Employees plekken. Dacht bij mezelf, kan ik daar alvast aan wennen, lol. Na een goed half uur om me heen gekeken te hebben, tien keer de intro van de president van Hitachi in het kwartaal verslag gelezen te hebben, was het tien uur. Niemand te bekennen. Ik dacht gelijk dat ik in het verkeerde gebouw zat. Toen er iemand uit de werkplaats binnenkwam lopen vroeg ik hem maar of dit the Administration Building was. Ja zei jazeker, je ziet er trouwens strak uit. Beetje rare opmerking maar goed. Of hij was waar Mr Joe was. Ja dat wist die wel. Of hij hem dat even wilde zeggen dat ik er was. Ging die doen. Twee minuten later stond ie weer naast me met het bericht dat hij Mr Joe geinformeerd had. Mr Joe had gezegd dat ik een gesprek met iemand anders had en zouden er zo aankomen. Na vijf minuten stond Mr Mike daar. Een klein iets gezet redelijk grappig uitziend mannetje. Na we beide plaats genomen hadden verteld hij mij dat er nog twee andere aan zouden komen. Maar wij konden toch alvast beginnen. Mr Mike had volgens mij mijn resume niet heel goed gelezen want hij had geen idee dat ik in Nederland geboren was. Vanuit daar ging het gesprek over Europa. Mike was meerderen malen in Europa geweest maar zijn bezoeken waren allemaal werk gerelateerd. Ik vertelde hem dat wanneer hij buiten het seizoen gaat het redelijk meevalt met de prijs. Voor zo'n $700 kun je op e neer vliegen. Ik kon aan zijn gezichtsuitdrukking zien dat hij dat niet heel goedkoop vond. 

Daarna begon hij uitleggen wat Hitachi in Berea precies doet. Ze maken daar shockdempers en remsystemen voor auto's. Totaal gebruiken ze zo'n 1500 onderdelen die ondergebracht zijn bij 150 leveranciers. Ze leveren aan bijvoorbeeld Ford, Nissan en Dodge. Ze maken bijvoorbeeld ook de remcilinders voor de Ford F-150. Daarna mocht ik over mijzelf gaan vertellen. Ik had ergens in een banenkrant gelezen dat je niet heel je levensverhaal moet gaan ophangen. Iets wat ik bij Scneider wel gedaan had. Je zou namelijk daarmee de aandacht van je luisteraars nogal snel kwijtraken. Dus echt alleen belangrijke punten in leven vertellen. Ik was net begonnen en toen kwamen Mr Joe en Mr Craig binnenvallen. Mr Joe was the HR man en Craig een Senior Purchaser. Ik kon dus weer opnieuw beginnen. Daarna ging Mr Joe een een praatje houden over Hitachi en wat voor een geweldig bedrijf het is. Ik vond dat nogal onnodig, zeker omdat ik mijn huiswerk wel gedaan had. Daarna kreeg ik wat vragen over hoe ik werk en hoe ik mijn toekomst zie. Daarna slot men af met drie cases. Men schets een senario en ik moet dan antwoorden hoe ik met dat senario om zou gaan. Het eerste senario ging over een prijsverhoging. Onze leverancier zou de prijs met 8% verhogen en als we die een op een door zouden bereken zouden onze klanten failliet gaan die dat product van ons af zouden nemen. Nou dan kun je bijvoorbeeld op korte termijn kiezen voor iets minder winst en het product toch verkopen. Op lange termijn zou je bijvoorbeeld kunnen kijken of je een product wijziging kunt doorvoeren waardoor het goedkoper wordt, bijvoorbeeld materiaal keuze, toleranties etc. Ik wist niet om men zo blij was met mijn antwoordt, maar schreef wat en ging door naar de volgende vraag. Je komt er achter dat alle voorraad van een onderdeel bij zowel Hitachi als de leverancier een afkeur is. Wat zou je gaan. Op korte termijn moet je kijken waarom het is afgekeurd. Is een gat te klein, dan pak je een boor en dan maak je het groter! Op lange termijn moet je ervoor zorgen dat deze situatie nooit meer voorkomt. Wat feit is Quality control heeft zijn werk niet goed gedaan! Zelfde verhaal, men schreef wat op en ging verder naar de volgende vraag. Je hebt 100,000$ te besteden voor een onderdeel en een verkoper bied je $500 aan giftcard als je hem de order geeft. Ja duidelijk, aannemen en die order geven! Dat was een grapje dat ik in gedachten had, maar in ook mijn gedachten hield. Ja duidelijk geen zaken meedoen. Daarna mocht ik nog wat vragen stellen en kwam het interview tot een einde. Ik zelf had er wel een goed gevoel bij overgehouden. Mr Joe zou deze week iets van zich laten horen over hoe en wat. Het is inmiddels vrijdag en het is weer eens radiostilte. Mr Joe is net als heel veel andere amerikanen niet heel goed in het nakomen van zijn afspraken. Grappig hoe je Amerikanen kunt horen klagen over Chinese maar ik heb er al menig ontmoet die echt geen spat beter zijn. Deze baan heeft zeker weten mijn voorkeur. Ik hoop dat Mr Joe toch zijn belofte gaat nakomen en mij vanmiddag toch nog iets laten weten. 

Vorige week donderdag heb ik interview met Hahn automotion gehad, wat erg boeiend was. Ik zal proberen dat verslag wat eerder te schrijven. Ik heb de laatste tijd op het werk nogal wat tijdgebrek. Thuis heb ik genoeg tijd, maar ik heb helaas nog steeds geen bureau was ik lekker achter mijn computertje kan zitten. Dit weekeind gaan Katie en ik het deck doen. De schoonmaken en dan lakken. Vanavond gaan we beginnen met schoonmaken. Het hele weekeind wordt het zo'n 35 graden, ideal weer om het deck te doen. Alvast een goed weekeind!