Permit... nee ik moet een rijbewijs hebben

Al enige tijd ben ik mij er volledig van bewust dat mijn rijbewijs morgen 19 juli verloopt. Dan ben ik alweer tien jaar aan het rijden. Grappig is dat ik mij mijn rijexamen nog als de dag van gisteren kan herinneren. Er zijn denk ik altijd van die dingen die je er gedetailleerd onthoudt. Maar goed zoals ik al mijn hele leven te werk ga, ook tijdens mijn school carriere, wacht ik gewoon tot het allerlaatste moment. Afgelopen zondag heb ik het 64 pagina dikke "boekwerk" maar eens doorgenomen. Het leek helemaal nergens op. De kaft ziet er uit alsof een blije twaalfjaar jonge student net Word Art onder knie heeft. Het helemaal gebeuren is helemaal niet logisch opgebouwd en men valt continue in herhaling. Maar goed ik heb me er een beetje door heen geworsteld en vond het op een gegeven moment wel genoeg. Maandag en dinsdag heb ik besteed aan het maken van de proeftesten die op het internet staan. Na zo'n vijf testen gemaakt te hebben begon dat gelukkig ook te vervelen. Vanochtend ben ik samen met Katie maar richting the county office gereden. Eerst moesten we even bij de bank stoppen voor cash. Ja Amerika is het land van de credit card, echter de overheid accepteert geen checks of credit cards. Zo hebben Katie en ik in 2010 bijna een probleem gehad met het betalen van de tol wegen in New York. Aangekomen bij de County Clerks office was het niet helemaal duidelijk waar we zijn moesten. Gelukkig schoot iemand ons te hulp. En voor de gene die nog nooit te maken gehad hebben met Amerikaanse ambtenaren, het is daar toch gezellig. Je gaat altijd naar buiten toe met pijn in je buik. Ook dit keer trof ik weer een Tineke Schouten, wat een ellende. Maar goed na zo'n vijf minuten was mevrouw klaar en mocht ik daar het volgende kamertje. Daar moest ik een oogtest doen, waar ik nog verbaasd over ben. Het oplezen van een aantal cijfers is geen probleem. Maar het tutje achter de bali vroeg welke borden er in 3-D op mij afkwamen. Ik antwoorden daarom, geen een. De vraag werd herhaald. Ik keek nog eens goed en dacht nou afspraakje oogarts zou geen overbodige luxe zijn. Ik riep na een tiental seconde, nummer 10. Daarna volgende dezelfde vraag voor de rij eronder. Weer wachten ik even en riep daarna nummer 14. Daarna moest ik aangeven of ik wat lichtjes zag branden aan de zijkant van mij ogen. Zelfs met oogkleppen kon je die lampen nog vernemen. Daarna mocht ik naar "telefooncel 1" lopen en daar mocht ik mijn test doen. Ik begon met een oefenvraag. Men liet een koe zien en vroeg is dit een koe, paard of ezel. Ik was blij dat ik een riem om had want anders zou mijn broek toch echt naar mijn enkels gezakt zijn. Eest zou ik 30 theorie vragen krijgen en daarna tien vragen met mbt borden. De eerst 30 waren zo makkelijk dat ik alles goed had. Ik geen second van mijn studie tijd aan de borden besteed wat in een foutje resulteerde maar gelukkig wel geslaagd. Daarna liep ik blij naar een meneer achter de bali die blijkbaar het rijexamen normaal aflegt. Meneer begon over een permit. Ik zei direct nee ik moet een rijbewijs hebben. Ik heb een rijbewijs uit een Geneva Compact country dus hoef ik alleen the written and vision test te doen. Nou alsof meneer water zag branden. Of ik dat aan Tineke verteld had. Ik had haar het juiste formulier overhandigt en ze vroeg niet om mijn rijbewijs. Dus ging ik er maar vanuit dat het allemaal goed was. Dat bleek dus niet zo te zijn. Blijkbaar had ik helemaal geen test hoeven afleggen. Ik had gewoon een rijbewijs kunnen ophalen. Nu was het probleem dat men het woordje "tot" op mijn Nederlandse rijbewijs niet begreep. De rest blijkbaar wel. Ik zei nou ik kan dat wel voor je vertalen hoor dat is niet zo'n probleem. Maar goed dat mocht natuurlijk niet. Dan maar google translate, nee ook dat niet. Ik kreeg een formulier waarop iemand mijn Nederlandse rijbewijs in het Engels moest vertalen. Dat mocht Katie gelukkig doen. Daarna moest we naar de bank wat die moeten het aftekenen. Dat was ook  geen probleem. Daarna weer terug naar Tineke, die gelukkig nu wel het juiste formulier invulde. Daarna mocht ik ondertekenen dat ik mag stemmen, wat helemaal niet klopt want ik mag niet stemmen. Maar ik wilde Tineke niet verder in verwarring brengen. Ik kreeg een blauw briefje dat ik moest tekenen en toen mocht ik gaan wachten voor een foto. Dat was allemaal zo gedaan en na het betalen van $ 20 ontving ik mijn Kentucky Drivers License! Dat was allemaal een stuk makkelijk als tien jaar geleden in Nederland. Toen had ik 25 lessen, twee theorie examens en een rijexamen nodig een het fel begeerde papiertje in ontvangst te mogen nemen. Maar goed ik zou zeggen Buckel up, its te Law!!! Drive Safe