Nou daar zijn we weer.....

Schreef ik eerst om de maand, nu is het welliefst vijf maanden geleden dat ik iets voor het laatst geschreven heb. Ik zie ook dat andere blogs allemaal een beetje verwateren. En ja hoe komt dat, heel eenvoudig; tijd en natuurlijk prioriteit. Maar goed er is nieuws te melden.

 

Het slechte nieuws is dat mijn opa helaas op 86 jarige leeftijd ons verlaten heeft. Ik kreeg niet heel lang geleden een berichtje van mijn moeder dat hij niet meer zo goed at. Voor ik het wist kreeg ik een nieuw bericht van mijn moeder en daar stond in dat hij opgenomen was in het ziekenhuis en dat het er niet goed uitzag. Ik was die week in Dallas Texas voor mijn werk. Toen wisten we helaas al dat men niets meer kon doen en lag opa thuis op bed. Ik ben vanuit Dallas naar Nederland gevlogen waar ik op zaterdag ochtend om half negen aankwam. Rond half tien kwam ik bij opa aan en iets na twaalf uur heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen. Ik was erg blij dat ik er nog even bij kon zijn en dat hij verder in vrede is gestorven. Op maandag ben ik weer terug naar Amerika gevlogen. Katie en ik hadden namelijk wel een reis naar Nederland geplant de week erop.

 

Dus de week erop zijn zowel Katie als ik naar Nederland afgereisd naar Nederland. De reden van het bezoek was dat Katie zwanger is. Ze is in februari uitgerekend en we denken niet dat we in het eerste jaar naar Nederland vliegen. Dat zou betekenen dat we dan bijna twee jaar niet in Nederland geweest zouden zijn. Dat is toch een beetje te lang vind ik, twee jaar zonder bitterballen en slap lullen met je vrienden. Vandaar dat we besloten nog even voor een weekje te gaan. We hebben daar mijn verjaardag gevierd en een baby shower gevierd iets was ze in Nederland trouwens niet kennen.Maar het was heel erg leuk en gezellig. Na een weekje zijn we weer terug gegaan en moesten we allebei weer aan het werk. Ik zou eigelijk naar Denver moeten de maandag erop maar gelukkig hebben ze iemand anders gevonden die op de beurs kon staan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel een beetje kapot was naar al het gereis in september en oktober. In vijf weeken ben ik naar Vegas, Dallas en twee keer naar Amsterdam geweest, maar goed het is wel goed voor de miles en de medallion status! Als het goed is haal ik dit jaar al goud wat dan geld voor heel volgend jaar. Nu maakt mij die medallion status niet zo heel veel uit maar je krijgt 50% meer miles als je gold status hebt. Dus kan ik weer sneller voor $65 naar Nederland vliegen. Volgende week ben ik in Chicago en de week erop in Canada. Daar kijk ik wel naar uit want ik ben nog nooit naar Canada geweest.

 

Katie heeft inmiddels ook een baantje gevonden. Ze werkt parttime bij de bank als teller. Daar heeft ze erg naar haar zin en ze kan het mooi combineren met de zwangerschap. Het leuke is dat zij daar te maken heeft met de sloten die worden gemaakt door het bedrijf waar ik voor werk.

 

Verder zijn we langzaam naar huizen aan het kijken. In maart loopt ons huurcontract af en we willen weer graag naar een huis verhuizen. De huurprijzen zijn wel redelijk hoog dus kijken we ook naar koophuizen. Die zeker op dit moment hier in Lexington nog verkocht worden voor prijzen onder de marktwaarde. Daarnaast hang ik elk weekeind wel in een baby winkel rond om spullen te kopen of om spullen toe tevoegen aan de verlanglijst. Deze keer helaas geen foto's bij het verslag maar ik zal binnenkort wel even de tijd nemen om wat foto's toe tevoegen!

Capitol Hill, Texas BBQ and motorcycles

Het is inmiddels weer bijna een maand geleden dat ik iets geschreven heb en ook dit keer is de reden weer dat ik gewoon te druk geweest ben. Toen ik terug kwam uit San Diego zijn mijn manager en ik voor een paar dagen naar Washington DC gegaan. Daar was een summit georganiseerd door een institute waar we als bedrijf zijnde net lid van geworden zijn. De summit bestond uit networking en classes. Wij waren er vooral voor het networking part waar je een table kon huren om zo wat extra aandacht op te wekken. Op woensdag ochtend vertrokken we, via Charlotte naar Wshington DC. De summit begon pas op donderdag ochtend dus woensdag middag hadden we wat tijd om door Washington heen te lopen. Ik ben in 2006 voor het laatst in Washington geweest en keek er wel weer eens naar uit die kant op te gaan. Het weer was echter erg klam en warm. Ik heb toch een beetje het gevoel dat de stad Washington minstens tien jaar voorloopt op bijvoorbeeld Kentucky. Donderdag hebben we een goeie show dag gehad die we afsloten met een dinner bij Steakhouse Charlie Park. Het was nogal een prijzig tentje waar voornamelijke mensen in de politiek met hun "dates" naar binnenliepen. Naast ons zaten twee oude mannen met twee zeer jonge aantrekkelijk dames. Alles in de wereld is te koop! Het viertal had het blijkbaar wel zin in een feestje want de champagne kurken vlogen al snel in het rond. De vrijdag was een saaie showdag. De meeste mensen waren blijkbaar alleen gekomen voor de donderdag. Rond een uur stonden we weer op het vliegveld en via Charlotte gingen we weer richting Lexington. Katie was met het idee gekomen om naar een make-up party te gaan. De party werd gehouden bij haar moeder. Na drie dagen van huis geweest te zijn had ik meer zin in een koud biertje en met veel moeite heb ik dan ook gepast voor de make-up party.

 

 

 

Die maandag stond ik om half zeven weer samen met mijn manager op het vliegveld. Dit keer gingen we de andere kant op richting the lone star state Texas. We hebben een aantal grote klanten in de buurt van Dalles en die moesten we maar weer eens een bezoekje brengen. Bij aankomst gingen we gelijk door naar het hotel. Even opfrissen en direct richting de eerste klant. Belangrijke kantnote in dit verhaal is dat ik de nacht van zondag op maandag  slechts 6 uur geslapen had en ook in het vliegtuig kon ik de ogen niet dicht doen. Het eerste bzoek verliep wat merkwaardig. Het was een klant die mijn manager op zijn naam heeft staan en ik zat er dus meer voor spek en bonen bij. Na een uurtje stonden we weer buiten zonder echt heel veel wijs geworden te zijn. We hadden wat tijd te doden en besloten om naar een echte American Dinner te gaan zoals je die in de film ziet die zich in de 80's afspelen. Ik had weer eens behoorlijk honger en besloten een fijne cheeseburger te nemen. Binnen een paar minuten was alles weg. Mijn manager had zijn halve bord nog vol en kon niet meer. Met volle buikjes gingen we richten de volgende klant. Deze safebuilder heb ik in mijn beheer. Na een tour door de gehele faciliteit zijn we uiteindelijk in een meeting beland die zo'n goeie twee uur duurde. De drie verantwoordelijke mensen gaven aan dat ze heel erg tevreden met mij waren. Dat is altijd goed om te horen. Ik heb het gevoel dat ik in mijn communicatie iets vriendelijker ben dan de gemiddelde Amerikaan, en blijkbaar waardeerd men dat. Na de meeting zijn we wat gaan drinken waarna er Texas bbq op het programma stond. Helaas was het eten heel erg slecht, maar goed het buikje was weer vol. Na een hele lange dag stond ik om tien uur s avonds weer voor het hotel. Ik was helemaal gebroken en besloot dan ook maar gelijk naar bed te gaan. De volgende dag hadden we nog een meeting in de ochtend en daarna zouden we weer terug naar huis vliegen. Na een heerlijk ontbijtje zaten we al snel in de auto voor ons laatste bezoek. Wat me opviel in Dallas is dat ze werkelijk waar overal met de weg bezig zijn. De Hertz never lost snapte daar niets van waardoor we geregeld de verkeerde afslag namen. De klant die wij gingen bezoeken wordt beheert door drie accountmanagers. Een internationale, de nationale en de gene die vorige jaar de account had voor er een duidelijk onderscheid in het sales team gemaakt werd tussen OEM en distributie. Na een rondleiding en een goed gesprek stond we twee uur later weer buiten en kon de race tegen de klok beginnen. We hadden namelijk niet heel veel tijd om de auto in te leveren en bij de gate te komen. Gelukkig ging alles erg voorspoedig en hadden we nog tijd voor een hotdog en een biertje. Al met al een leuke zinvolle trip die wel erg kort was. Maar het was de week van 4th of July en mijn manager had woensdag en vrijdag vrij genomen. Ik heb woensdag en vrijdag gewoon gewerkt. Ik wilde geen uren opnemen omdat we met 4th of July eigelijk niets gedaan hebben. Het weer was erg slecht en ik was nog een beetje moe van het reizen.

 

Verder hebben Katie en ik niet heel bijzonders gedaan de afgelopen tijd. We zijn een aantal weken terug naar Hang Over III gegaan. Ik vond het niet zo heel bijzonder, de eerste was leuk, de tweede niet en de derde is oke. Na drie jaar hebben we ook weer eens een bezoekje aan Olive Garden gebracht. Na vijf minuten wist ik weer precies waarom het drie jaar geleden was. Ik vind het eten daar niet lekker. De laatste keer dat ik mijn bord niet leeg gegeten heb kan ik  me niet herinneren, maar bij Olive Garden liet ik toch zeker de helft staan zo smerig vond ik het.

 

Vorige week was het dan eindelijk zover. Mark en ik hadden ons twee maanden geleden inschreven voor deelname aan een motorfiets cursus. Het is een tweedaagse praktijk cursus met een avond theorie cursus. Als je de cursus succesvol afrond hoef je geen praktijk examen af te leggen en krijg je korting op je motorfiets verzekering. Ik had die vrijdagmiddag vrij genomen want de cursus zou om precies vijf uur van start gaan. Om half vijf waren zowel Mark en ik aanwezig in de Harley store en liepen we nog wat rond te kijken. Iets voor vijven zaten we in een kantoor waar de theorieles zou gaan plaatsvinden. Ik vroeg me van te voren wel af waarom ze vijf uur hadden uitgetrokken voor de theorieles. Al snel bleek dat het maar een paar uurtjes zou gaan duren en dat we waarschijnlijk tegen half negen wel weer buiten zouden staan. Na wat vragen te hebben behandeld en een aantal videos gekeken te hebben stond we iets over achten dan ook weer buiten. De volgende dag zouden we om acht uur beginnen, maar om een of andere duisteren reden werd dat vervroegd naar half acht. Dat betekende dat ik voor zeven uur mijn bedje uit moest. Iets waar ik niet zo dol op ben op zaterdagochtend. Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen werden de motorfietsen uit een zeecontainer gehaald. Het waren Yamaha's en Suzuki's zowel in 125 als 250cc uitvoering. Ik koos een Yahama 125cc waar je redelijk recht opzat. We starten de dag met zeven man en een vrouw. Na een uur op de motor te hebben gezeten zonder dat die liep mochten we de motor eindelijk starten. Waarna we hem weer mochten uitzetten en moesten lopen naar de eerste oefening. De eerste oefening was redelijk eenvoudig. Je moest de koppeling gebruiken en je voeten om zo lopend met je motor naar de overkant te rijden. Ik zat in een groep waar twee mensen, de vrouw en een flink gebouwde kerel er niet heel veel van konden en de rest ophielden. Al snel werd ik naar de andere groep verwezen zodat ik meters kon maken. Ik had het gelijk naar mijn zin om de Yahama en ging vol plezier van de eene kant van de parkeerplaats naar de andere kant. Na de eerste oefening hadden we een afvaller. Dat ging wel snel dacht ik mijzelf. Drie oefeningen later liet ook de vrouw weten het niet te zien zitten en stapte van de motor de auto in. Ik had het nog steeds naar mijn zin en wellicht iets te veel. Ik werd na een oefening bij een van de instructeurs geroepen die mijn vertelde dat ik de snelheid iets naar beneden moest brengen maar dat alles verder erg goed ging. De tweede dag was niet heel veel anders dan de eerste dag. Je maakt wat 8 bochtjes, trekt op en remt en maakt was bochtjes. Op het eind van de ochtend moest we een examen rijden. Iets wat ook niet heel veel voorstelde. Rond elf uur waren we klaar en hadden de zes overgebleven hun praktijk examen met succes afgerond. Daarna stond er een tour door de Harley Store gepland waar men een gratis tweedaagse Harley huur zouden verloten. Ja dat moet je tegen een Nederlander zeggen. Ik stond dus als eerst bij de dealership. De tour was erg leuk maar het ging natuurlijk om de verloting. Gelukkig waren alleen Mark en ik opkomen dagen. De kans dat een van ons zou winnen was dus 100% dachten we. Nou eerst bleek meneer Harley het vergeten te zijn. Dat maakt niet uit want we herinnerde hem er wel even aan. Maar daarna had hij het over drie mensen die meededen. Wat nogal vreemd was want alleen Mark en ik waren er. Maar goed voor dat ik iets kon zeggen noemde hij mijn naam en was ik de gelukkige winnaar. Ik vroeg nog of ik de twee dagen kon omzetten in een dag voor twee motoren zodat ook Mark ook een motor had maar dat deed ie niet. De eerste keer dat je een motor huurt als je de cursus gevolgt heb krijg je namelijk ook een gereduceert tarief. Al met al was het een leuk weekeind. Maandag ben ik tijdens mijn pauze naar de DMV (Nederlandse CBR) gegaan om mijn theorie te halen. Ook dat was geen probleem. Met je theorie krijg je hier een permit. Met een permit mag je 30 dagen motorrijden op de openbare weg met uitzondering van de snelweg en tot zes uur s avond. Na 30 dagen kan je dat normaal een praktijk examen doen en krijg je je rijbewijs. Nu heb ik dat praktijkexamen al gedaan doormiddel van de cursus. Ik moet nu dus gewoon 30 dagen wachten en dan kan ik mijn rijbewijs ophalen. Een beetje opmerkelijk aan dit systeem is dat zoals in mijn geval ik nog geen seconde op de openbare weg gereden heb maar wel een volledig rijbewijs heb. Ik mag de Harley pas huren met een volledig rijbewijs dat betekent dus dat ik nog even moet wachten. Maar goed het is niet anders. Ik wil graag richting de smokey mountains op de motor en daar lekker rond touren. Katie vindt motoren maar niets dus als we gaan rijd zij waarschijnlijk gewoon in de auto. Nou dat was het voor nu dan weer. Ik zou zeggen Get your motor running!!!!

 

 

 

 

From the East to the West coast

Het is inmiddels alweer even geleden maar hier is dan toch weer een update. Eind mei zijn Katie en ik voor een paar dagen naar Myrtle Beach geweest om de batterijen weer even op te laden. Ik hoefde slechts een paar dagen vrij te nemen om dat het in de week van memorial day viel. Omdat Katie haar auto niet helemaal je van het is en de familiebus waar ik in rij te veel brandstof gebruikt besloten we dit jaar maar een auto te huren. Met een Volkswagen passat en de radio via de telefoon op Nos langs de lijn reden we op zondag richting het strand. Vorig jaar hadden we een appartement gehuurd, dit jaar hadden we voor een hotelkamer gekozen. Katie had extra betaald om ervoor te zorgen dat we wel een beetje een uitzicht op de zee hadden. En zoals je kunt zien was het uitzicht redelijk. We hebben eigelijk niet heel veel bijzonders gedaan de paar dagen dat we er waren. We hebben voornamelijk aan het zwembad gehangen en veel gegeten en gedronken. Al met al was het wel lekker om lekker aan het zwembad te liggen met een colatje bourbon. Volgend jaar gaan we waarschijnlijk iets anders doen met de zomer. Twee keer achter elkaar Myrtle beach was namelijk iets te veel van het goede.

 

 

 

De week na mijn vakantie had ik een aantal dagen sales meetings en de week erop ben ik naar San Diego gegaan voor mijn werk. We stonden daar op een show. Ik zou echter maar een dag aanwezig zijn op de show. Ik zou de andere dagen klanten bezoeken in de buurt van San Diego/ Los Angeles. Dat is verder allemaal goed gegaan op een ding na. Ik vertrok donderdag rond de middag richting de Mexicaanse grens. Ik zag overal bordjes toll staan en dacht laat ik mijn portemonee alvast maar tevoorschijn halen. Toen bleek echter dat ik deze helemaal niet bij me had. Ik dacht ach je we zien wel hoe het afloopt. Ik had gelukkig wel mijn paspoort bij mij. Toen ik eenmaal bij een betaalhokje aankwam bleek het allemaal niet zo’n probleem. Ik kreeg een foldertje mee hoe ik alsnog kon betalen. Vrijdag ben ik samen met mijn manager op pad geweest. En ben ik dan eindelijk naar een In-Out-Burger geweest. Ja het was lekker maar ik vind Backyard Burger nog net iets beter. Verder moet ik zeggen dat ik San Diego erg leuk vind en mooi vind. Er liepen wel een paar rare mensen op straat. Zo liep er een onspoorde vrouw woensdag ochtend op straat die het nodig vond het jurk omhoog te trekken. Op donderdagochtend werd ik weer eens nageschreeuwd door een zwervers. Iets wat mij een aantal jaren geleden in Chicago  ook al eens overkomen is. Donderdag avond hadden we een feestje van een klant van ons. Die had de Hard Rock afgehuurd en Eddie Money ingehuurd. Nou na de two tickets in paradise en take me home tonight mocht Eddie Money en zijn ladies from the 80’s van mij wel vertrekken. De man zag er niet kern gezond, maar goed verder was het wel gezellig. Ik kwam zaterdag avond pas terug dus ik had een kort weekeind. Afgelopen woensdag ben ik met een collega richting Columbus OH gereden voor een meeting met Wendy’s op donderdag ochtend. Dat verliep verder ook allemaal goed. Vandaag heb ik lekker een beetje in mijn stoel gehangen en emails beantwoordt. Het is nu rond vier uur en ik ben van plan zo via de achterdeur er van door te gaan. Ik heb het wel gezien voor deze week. Volgende week ga ik naar Washington DC toe voor een paar dagen en die week erop ben ik in Texas.

 

 

 

 

 

 

 

 

Geslaagd.....Florida en broem broem

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Katie zou haar diploma uitgereikt krijgen. De avond ervoor hebben we met haar zus en vriend daar even een biertje op gedronken. Dit was helaas iets te gezellig waardoor we de dag van de uitreiking allemaal moe opstonden. Na een goed stevig ontbijt, incl a bloody mary, ben ik nog even gaan liggen. Dat kon mooi wat Katie haar zus zou haar make up doen en dan neemt uiteraard een paar uur in beslag. Eenmaal in Richmond aangekomen was het verkeer een drama. Dit haalt altijd het slechtste in mijn naar boven. Maar goed uiteindelijk waren we er op tijd. Zowel Katies moeders familie als haar vader incl zijn vrouw zouden komen. Dit brengt altijd de nodige spanning met zich mee. Ze zijn niet erg goed uit elkaar gegaan en vooral Katie haar moeder heeft het daar moeilijk mee. Maar goed de drie uur lange sessie verliep zonder incidenten. Na afloop zijn we met Katie haar moeder,zusjes en broertje gaan eten. Daarna was iedereen zo moe dat iedereen naar huis wilde gaan. Ik vond dat nogal jammer omdat het pas vijf uur was. Maar goed, ik ga niet in mijn eentje in de kroeg zitten. Dit doe ik alleen als ik op reis ben. Afgelopen woensdag heeft Katie haar eerste interview gehad. Wat erg slecht verliep. Ik denk dat ze een beetje gespannen was en dat het daarom goed is dat ze haar eerste interview achter de rug heeft. Het zal wel even gaan duren voor ze iets gevonden heeft. Maar goed de aanhouder wint! Het is bij mij ook gelukt dus zal het bij haar ook wel goed komen.

 

Op mijn werk is het verder allemaal goed. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin. Mijn reis naar Florida (ivm de RILA show) begon wat ongelukkig want ik miste mijn vlucht. Ik had mijn alarm op 5:50 gezet ipv 4:50. Ik kwam een kwartier voor mijn vlucht naar Detriot zou vertrekken aan op het vliegveld. Ik hoorde nog mijn naam omgeroepen worden maar helaas stond er een erg lange rij voor de douane. Voor $50 kon ik een half uur later naar Atlanta vliegen en vanuit daar naar Orlando. Aangekomen in Orlando nam ik de taxi naar het Gaylord Resort. Een ritje wat $70 koste. Ik had nog geprobeerd om met collega's af te spreken om een taxi te delen. Dat lukte helaas niet ivm verschillende aankomst tijden. Het resort was wel aardig. Ik zelf begrijp niet zo goed waarom mensen zoveel geld betalen om in zo'n resort te zitten. Ik zit er voor mijn werk, maar ik zou er nooit een paar dagen willen spenderen voor een vakantie. Maar goed ieder zo zijn voorkeur. De eerste avond was een er een welcome receptie. Mijn collegas gaan meestal niet daar dat soort dingen. maar goed ik dacht ik ben er toch, ik ga wel. Het was lekker weer en er was gratis bier. Ik kwam wat klanten tegen waar ik leuk mee heb staan praten, dus achteraf was het het zeer waard. De convention zelf was niet echt vruchtbaar. Er waren twee exhibition sessies per dag. S middags en s avond. Tijdens de middag sessie die iets over een uur duurde werd er lunch geserveert en s avond was er een open bar. Niet echt goed voor ons. Ik heb zelf wel een paar goeie leads binnen gehaald. Een daarvan heb ik overgedragen aan een collega. Waarom is een lang verhaal. Het heeft er mee te maken dat Kaba de afgelopen jaren veel bedrijven heeft gekocht en die nu allemaal op een grote hoop gegooid zijn. Maar iedereen voelt zich nog steeds meer verbonden met hun oude bedrijf als het nieuwe Kaba Access & Data Systems America. Ik zelf sta voor alle onze product groepen open en vind het erg leuk om andere producten en markten te leren kennen. Ze zijn we (OEM team North America)tegenwoordig bezig met onze doorhardware productline. Ik ben een beetje de leider van het project en heb dan ook een soort marketingplan opgesteld. Ik doe dit met name omdat mijn manager al heeft laten vallen dat ik snel een promotie zal gaan krijgen. Dan zou ik promoveren van sales associate naar sales manager. Iets wat ik erg graag wil. Op dit moment zijn we bezig een trip naar de westkust te plannen voor in juni. Daar heb ik erg veel zin in. Ik vind de werkreisjes altijd erg leuk. Ik kan niet genoeg onderweg zijn. Als het goed is ga ik binnenkort ook nog naar Texas. Er zit dus genoeg in de pijpleiding.

 

Vorige week zondag hebben Katie en ik ons nieuwe appartement dan eindelijk opgeruimt. En ik moet zeggen dat ik het er nu beter naar mijn zin heb. Ik kan gewoon niet erg goed tegen troep. Ik heb er geen probleem mee als er ergens een krant ofzo ligt. Maar overal kleren etc daar kan ik slecht tegen. Zeker als ik toch wel moe thuis kom na een dag werken en dan gelijk overal bende zie. Dat is nu dus helemaal voor elkaar. Ook heb ik de laatste twee stoelen van onze nieuwe tafel in elkaar gezet. Ik geniet echt van het nemen van een lekker bad. Ik neem dan mijn Ipad mee en kijk wat Netflix, heerlijk! Gelukkig betalen we iedere maand een vast bedrag voor water. 

 

Ik ben ook naar de Harley store geweest vorige week. Toen ik in Nederland woonde had ik altijd het idee om toch een keer mijn motorrijbewijs te gaan halen. Het enige waar ik niet zo dol op was was de prijs. In Amerika kost het een appel en een ei. Je moet je permit halen, wat volgens mij rond de 20$ kost. Toen ik bij de Harley store was heb ik mij ingeschreven voor een 2 1/2 daagse cursus. Tijdens de cursus leer je hoe een motor te bestuderen. Waarna je slaagt krijg je een certificaat en kun je daarma je motorrijbewijs ophalen. Mijn cursus start op 19 juli en ik heb er erg veel zin in. Eerst ga ik wel even oefenen met de buurman op een parkeerplaats. Hij heeft een oude motor en bod mij aan om een dagje op een parkeerplaats te spenderen. Dat sla ik natuurlijk niet af. Hopelijk kan ik deze zomer dus een aantal keer een motor huren en een rondje rijden.

 

Nou dat was het wel weer zo'n beetje. Gisteren is het wat laat geworden dus vandaag is een luie hang dag. Wat ik wel lekker vind. Ik ga denk zo nog maar even in het bubbelbadje hangen met de Ipad of een boekje. Ik zal van de week op het werk even een paar fotos online zetten van Katie haar uitreiking. Tot snel en een goed weekeind gewenst.   

Update: Chicago en verhuizen

Nou daar gaan we dan. Na een tijdje niets meer geschreven te hebben is er nieuws te melden. Waarom duurde het zolang; ik ben vooral druk geweest met werken en verhuizen.  

Toen ik in januari bij mijn nieuwe werkgever begon wisten Katie en ik dat ik redelijk vaak van huis zou zijn. Katie vond dat oke maar wilde wel graag ergens gaan wonen waar zij zich wat veiliger voelde. Na een speurtocht van een paar weken hebben midden maart een keuze gemaakt. Het werd een appartement met slechts een slaapkamer. We hebben nog naar appartmenten met twee slaapkamers gekeken maar dat liep mbt de prijs toch wel aardig op. Ik zelf vond het appartment wat aan de kleine kant maar Katie vond het helemaal geweldig. De week voor we zouden gaan verhuizen moest ik naar Winston Salem NC voor het werk. Ik had daar een training die van maandag tot donderdag zou duren. Omdat Winston Salem slechts zes uur rijden is beslot ik maar te rijden in plaats van vliegen en dan een auto huren. Op zondag vertrok ik rond twaalf uur en kwam ik iets over zessen in Winston Salem aan. Ik zou die week getraint worden samen met een collega uit Canada en een uit Amerika. Naast ons hotel was een Hooters gevestigd, die hebben we die zondag avond dan ook maar gelijk bezocht. Echt veel bijzonders was het niet, maar het was op loopafstand. Maandag ochtend begon de training. Al snel bleek het toch allemaal iets anders te zijn dan ik verwacht had. Het ging met name over de basis mbt it infrastructuur. Ik had verwacht dat het meer gericht was op de product lijnen. De meeste trainings klassen werd gedaan middels webinars. Op dinsdag kregen we te horen dat we een presentatie moest doen op woensdag. Dinsdag avond was dus even stressen. Dat bleek nergens voor nodig want op woensdag werd de presentatie gewoon naar donderdag verplaats. Ik was op woensdag helemaal gebroken. De hele dag luisteren en naar een scherm teuren zuigde de energie uit mijn lijf. Het was verder erg onduidelijk hoe en wat mbt de presentatie. Ik had besloten gewoon een presentatie te geven over een productlijn. Dat vond de andere heren wel een goed idee en volgende dat. Achteraf bleek dat niet helemaal de bedoeling te zijn maar gaf men toe ons niet goed geinformeerd te hebben. Donderdag avond hebben we Hooters weer onveilig gemaakt en vrijdag ochtend rond negen uur vertrok ik uit Winston Salem om terug naar Lexington te rijden. Daar aangekomen trof ik een zieke Katie aan. Mevrouw had gordelroos in haar gelaat. Niet een heel fraai gezicht. Ze was woensdag en donderdag naar de doctor geweest en die had haar medicijnen voor geschreven. Verhuizen ging dat weekeind niet door. De week  erop ging het allemaal wat beter en we besloten op vrijdag avond te gaan verhuizen. Ik was die middag rond een uur thuis zodat ik een Uhaul op kon halen. Wij hebben niet heel veel spullen dus het verhuizen was in een paar uurtjes gedaan. Om de bank uit het huis te krijgen moesten we een raam eruit halen. Dit ging niet heel eenvoudig maar uiteindelijk lukte het wel. De bank wilde ook niet erg makkelijk het nieuwe appartement in. Toen die eenmaal binnen was bleek al snel dat de bank veel te groot was. Ik hou niet van verandering en ook dit keer was ik in een slechte bui voor een paar dagen. Inmiddels ben ik iets meer gewend aan onze nieuwe woonplaats en is mijn humeur ook wat verbeterd. Ik vind het complex best aardig maar ik vind het appartement nog steeds te klein en te duur voor wat je krijgt. Ik ben blij als we volgend jaar weer mogen verhuizen.

Op het werk gaat alles goed. Ik heb het erg naar mijn zin en krijg steeds meer verantwoordelijkheden. Vorige week dinsdag kreeg ik een belletje van een kluizen bouwer uit Chicago. Men had wat problemen met onze sloten die zij monteren op de kluizen die naar Wendy’s de hamburger tent gaan. Op woensdag zou iemand van Wendy’s bij hun op bezoek komen. Of daarom maar even langs wilde komen. Na even overlegt te hebben met mijn manager besloten we dat het wel een goed idee zou zijn om die kant op te gaan. Ik kon of die avond vertrekken of woensdag rond elf uur. Dan zou ik daar rond een uur zijn. Dat lijk mij wel een goed idee. Woensdag rond negen uur s morgens liep het vliegveld van Lexington binnen. Daar werd mij al gelijk verteld dat we vertraagd waren. Ik dacht ow ja daar gaan we weer. Ik had namelijk een ticket met United geboekt want die vliegen direct naar O hare. Bij de gate aangekomen bleek dat de avond ervoor allen vluchten naar Chicago al gecanceled waren. Na drie uur vertraging zat ik eindelijk in het vliegtuig. Net op tijd om nog op tijd in Chicago aan te komen om de meeting bij te wonen. Helaas werd er voordat we de lucht in gingen al melding gemaakt dat we niet eerder als drie uur zouden opstijgen. Dat was super nieuws, want dat zou eigelijk betekenen dat ik voor niets die kant op zou gaan. Rond kwart over drie lokale tijd kwam ik in Chicago aan. Ik dacht even snel de huurauto op te halen. Dat werkt op O Hare helaas iets anders. Daar moet je namelijk de bus pakken om bij de auto verhuur bedrijven uit te komen. Ik had het op dat moment eigelijk al helemaal gehad. Maar goed om half vijf kwam ik dan toch bij het bedrijf aan waar ik moest wezen. Na een goeie anderhalf uur stond ik weer buiten. De meeting was goed verlopen en men stelde het heel erg op prijs dat ik er toch was. Eenmaal op het vliegveld aangekomen bleek mijn vlucht naar huis geannuleerd te zijn. Dat had ik wel verwacht. Ik had helemaal niets bij me behalve mijn computer en telefoon. Snel een hotel geboekt 7 mile van het vliegveld vandaan. Alle andere hotels waren namelijk vol. Bij het hotel aangekomen heb ik wat biertje gedronken en wat gegeten. Ik moest mijn lenzen in water doen, want ik had geen vloeistof bij me en ook mijn bril had ik maar thuis gelaten. De volgende ochtend was ik al vroeg wakker. Mijn lenzen deden de eerste vijf minuten goed zeer. Na een gratis ontbijten ben ik richting het vliegveld gegaan. Daar heb ik eerst wat gewerkt tot ik om twaalf uur het bericht kreeg dat mijn vlucht die om vier uur s middags gepland stond geannuleerd was. Toen heb ik United gebeld. Die konden niets anders doen dan een vlucht reserveren voor de volgende dag. Ik ben toen naar de gate gelopen waar de vlucht naar Lexington om 1:15 zou vertrekken. Daar heb ik mezelf op de standby lijst gezet. Na drie vertraging begon het boarden. Ik wist dat het er om zou spannen, er was namelijk een plaatsje beschikbaar. En die was gelukkig voor mij. Ik was de allerlaatste die mee kon. Rond zes uur was ik weer in Lexington. Ik ben gelijk met Katie naar de kroeg gegaan voor een lekker koud biertje. Al met al was het wel weer een ervaring en viel het eigelijk allemaal best wel mee.

Afgelopen weekeind hebben we het oude huis een beetje opgeruimd en zijn we met Katie haar vader plus aanhang gaan lunchen. Deze week staat er verder niet veel op het programma. Eind april ga ik naar Florida voor een paar dagen. Daar ga ik een beurs bezoeken. Ik ben nog nooit in Florida geweest maar ik verwacht niet heel veel van Florida te zien de paar dagen dat ik daar ben. Ik zal wel mijn best gaan doen wat vaker wat te schrijven maar ik kan niets beloven!

 

Hieronder een paar foto's die ik heb van onze nieuwe woonplaats

 

 

Chicago , verhuizen en fee's....

Afgelopen maandag moest ik voor het werk "even" op en neer naar Chicago. Ik stond rond vier uur naast mijn bed en liep rond vijf uur het vliegveld in. Er is een directe vlucht van Lexington naar Chicago met United maar dan zou ik nog steeds vroeg moeten vertrekken en zou ik op een eerder tijdstip terug moeten vliegen. Ik heb er dus maar voor gekozen om met Delta te vliegen. Heen via Detroit en terug via Atlanta. Is maar een klein beetje om! Ik wil gewoon Delta blijven vliegen zodat ik al mijn punten bij een airline heb. Daarnaast heb ik de laatste paar keer dat ik met United vloog ook niet een beste ervaring gehad. Maar goed, ik verwacht dat Delta niet heel veel beter is mbt vertragingen. Ook heb ik geen United punten meer want die heb ik voor onze Europa trip gebruikt. Ik zit er daarnaast ook aan te denken om mijn United Credit card op te zeggen. Ik heb een tweede United kaart die aan Katie haar account gekoppeld is. In de situatie dat ik dus niet met AMEX kan betalen heb ik dus altijd die optie nog achter de hand. Maar goed we dwalen af. In het vliegtuig van Lexington naar Detroit zat ik naast een hardcore Republikein. Ik kan er alleen maar om lachen wanneer dat soort mensen beginnen. Ik laat iedereen in zijn waarde maar sommige mensen denken echt dat een president zijn complete reageerbeleid moet focusen op de situatie van een familie. Dat lijkt me vrijwel onmogelijk. Maar goed ik luister er af en toe maar na. Voor dat je het weet land je toch en ga je gewoon weer verder. Van Detroit naar Chicago heb ik even mijn oogje dichtgedaan. Eenmaal in Chicago aangekomen zijn Rachel, mijn collega, en ik eerst naar Garda gegaan. Daar hebben we een uurtje met een inkoper gesproken wat er leuk en informatief was. Garda USA is een klant van Rachel. Ik zal Garda Canada voor mijn rekening krijgen vandaar dat het bezoek wel nuttig was. Daarna zijn we naar Bill's Place geweest. Een echt traditioneel Amerikaanse dinner. Ik heb daar een Chicago Beef sandwich gegeten, die erg lekker was. Vanuit daar zijn we naar een andere klant gegaan die ik in de nabije toekomst onder mijn hoeden zal krijgen. We begonnen in een kleine kantine met een vrouwtje die alleen maar inkoperorders maakt. Die heeft dus verder niets te vertellen daar. Even was ik bang dat deze meeting op niets uit zou lopen. Naar wat doorvragen en zeuren bracht mevrouw de inkoper ons dan eindelijk naar de mensen die wat te zeggen hebben. Ik heb daar erg leuke informatieve gesprekken mee gehad. Rachel was gelukkig erg onder de indruk en deelde dat later die dag gelukkig ook met mijn manager. Rond zes verliet ik Chicago weer. Ik was nog even bang dat ik daar vast zou kunnen komen te zitten ivm de voorspelde sneeuw. De sneeuw kwam gelukkig pas om 12 uur. Toen was ik alweer in Lexington. Al met al was het een lange dag maar erg leerzaam. Volgende week ben ik op kantoor en dan vertrek ik volgende week zondag richting Winston Salem NC voor een training van een week. Ik huur voor dat tripje gewoon een auto. Dat bespaart wat kosten en het scheelt niet heel veel qua reistijd. Mijn manager zal binnenkort en rug operatie ondergaan. Voordat dat gaat gebeuren doen we waarschijnlijk een tripje westkust en een tripje Canada. Eind april zit ik een weekje in Florida voor een beurs. De agenda is dus goed gevuld, wat ik helemaal niet erg vind.

Het lijkt wel of een aantal bedrijven met elkaar aan tafel gezetten hebben en hun peilen om mij gericht hebben. Insight gaat ineens $3,50 in rekening brengen voor de modem. Ik betaal incl modem huur nu $64 per maand voor internet. Het moet niet gekker worden. Tijd om te shoppen dus. Ook USBANK heeft maar besloten om 12$ international fee in rekening te brengen voor gebruikt van mijn debit card buiten Amerika. Dit deed men eerder nooit. Dit heeft Chase overigens ook gedaan wat ik nogal onbeschooft vond. Ik had ze namelijk gebeld dat ik van plan was de kaart buiten amerika te gaan gebruiken. Was allemaal geen probleem. Bij terugkomst had men een vracht aan international fee's in rekening gebracht. Had men dat niet aan de telefoon kunnen vertellen..... blijkbaar niet. Verizon heeft mij ook weer fijn te pakken gehad. Twee telefoons met 700 min, 2 gb data en onbeperkt smsen kosten mij 190$ per maand. Ik heb een iphone van het werk en die mag ik prive gebruiken. Dus ik na Verizon om mijn contact af te kopen. Sta ik daar zie ik tot mijn grootste verbazing dat voor onbeperkt bellen, smsen en 2 gb het tegenwoordig slecht 140$ kost. Ik vraag dus aan de vrouw sinds wanneer ze dat hebben gewijzigd. Nou dat was al wel een jaar geleden. Ik zeg dat meen je. Ik heb dus een jaar lang 50$ meer betaald voor minder minuten..... Gelukkig hebben we niet over onze 700min heen gebeld anders hadden ze ons dubbel te pakken. Beetje jammer allemaal maar goed, ik betaald nu slechts $100 voor Katie. Die gebruikt nu overigens mijn iphone want wellicht dat ze een Iphone 5 wilt. Nu kan ze dus eerst even kijken of ze het wat vind. Afgelopen week kwam ik thuis en keek ik in Katie haar auto. Zie ik daar een vracht utility bills liggen twv 850$. Ik vraag binnen aan Katie waar dat voor was. Haar moeder vond het nodig om ons de utility bills van het laatste half jaar in rekening te brengen. Mijn klopje brak even in tweeen. Ik ben er zo klaar mee om afhankelijk te zijn van andere mensen. Als de pet van iemand verkeerd staat kan ik ervoor boeten. Vrijdag middag dus vrij genomen en appartementen gekeken. Katie heeft een appartement gezien wat ze erg leuk vindt. Ik vind alle appartementen die we gezien hebben te overpriced. Je krijgt weinig appartement voor een vracht geld. Vanochtend kwam ik erachter dat een hondje 600$ kost voor een jaartje. Het hondje wat wij hebben weegt nog geen 5 kilo. Waarom moet ik daar $600 voor gaan betalen. Zelfs als hij elke dag twee keer zoveel poept zijn de opruim kosten nog geen $600. Ik wil gewoon een huis huren maar daar wilt Katie absoluut niet aan. We gaan dus een vracht geld betalen om tussen wat bejaarden te gaan wonen in een hok waar je je kont niet kunt keren. Ik ben zo blij dat ik vaak op reis ben. Maar goed ik zal maar een einde maken en mijn klaagzang.

Vanmiddag ga ik maar eens hardlopen, het weer is wel aardig volgens mij. Ik moet nog naar de kapper en wellicht dat we ons maar goed laten belazeren vanmiddag en een lease agreement gaan tekenen.

Goed weekeind!!!

Verhuizen en Phoenix.....

Ja het is al wel weer even geleden dat ik voor het laatst een blog heb geplaatst, ik weet het. Ik heb er steeds minder tijd voor, maar ik weet ook tijd is een kwestie van prioriteit. En die ligt deze dagen bij mijn werk en bij katie en PB, het gezin. Daarnaast vind ik het altijd leuk om op zaterdagen een beetje rond te rijden, was te doen en in mijn favorieten kroeg/restaurant een voetbal of UK wedstrijd te kijken. Dat staat vandaag ook weer op het programma. Om tien uur speelt Barca tegen Real, dat is over precies 24 min. De aftrap ga ik waarschijnlijk missen, maar dat heb ik over voor een update op mijn blog. Om vier speelt UK tegen Arkansas en dat moet natuurlijk ook gezien worden. Tussen de wedstrijden in moet ik met Katie mee informatie aanvragen voor townhouses, apartments en houses. Helaas is dat allemaal weer begonnen. Ik hou niet van verhuizen, geen idee waarom. Ik wil wel graag uit het huis waarin we nu wonen weg omdat ik compleet onafhankelijk van mijn schoonfamilie wil zijn. En dan helpt het niet dat je in hun huis woont. Je begint natuurlijk met huren of kopen. Nou kopen wordt lastig want ik heb wel inkomen maar mijn credit history is slecht twee jaar oud. Daarnaast heb ik net een nieuwe baan, en ondanks dat ik het super naar mijn zin heb en het een soort droombaan is weet je natuurlijk niet of men het ook in jou ziet zitten. Al ben ik daar wel zeker van. Ik heb namelijk tijdens onze Phoenix trip uitgebreid met hem gesproken. Maar daarover later meer. Het zal dus waarschijnlijk huren gaan worden. Dan kijk je naar je budget en de toekomst. Ik wil graag nog redelijk wat kunnen sparen omdat ik uiteindelijk misschien volgt jaar wel een huis wil kopen. Dus de huur moet niet te hoog zijn. Daarnaast is het wel zo dat Katie in mei klaar is en dan waarschijnlijk gaat werken. Maar goed dat verwachten we, maar dat is niet zeker. Dus kijken we alleen naar mijn salaris. Ik moet zeggen dat ik nog niet echt iets gezien heb wat mij aanstaat.Ik vind het allemaal redelijk duur voor wat je krijgt. Ik heb ook op craiglist gekeken en daar vond ik toch wat betere deals vanochtend zo dus even emailen. Al met al vind zitten we in een positie die mij niet echt  bevalt. Een inkomen, geen credit history, toch leuk willen wonen. Het lijkt wel onmogelijk en mijn humeur wordt daar niet beter van. Maar goed we gaan vanmiddag maar weer eens kijken. 

Vorige week dinsdag vertrok ik richting Phoenix voor een ATM show. De eerste vlucht van Lexington naar Atlanta verliep goed. Leuk was dat ik met een lokale held, Turtlemen, in het vliegtuig zat. De vlucht van Atlanta naar Phoenix verliep minder goed. Op de startbaan kwam men erachter dat er een hydraulisch probleem. We moesten terug naar de gate om te kijken of het gemaakt kon worden. Het duurde zo'n drie uur voor het gerepareerd was. Maar dan krijg je wel $50 fly credit. Leuk voor de baas dus. Eenmaal in Phoenix aangekomen duurde het slecht vijf minuten voor mijn manager ook geland was. Die had een bespreken in Texas de dag ervoor. Samen de taxi ingesprongen want die avond zou de show openen. Onze collega Rachel had gelukkig de stand opgezet en nadat we ingecheckt had en ons omgekleed hadden stond we netjes op onze stand klaar om mensen van informatie te voorzien. De show is interessanter voor onze distributeurs. De meeste potentiële klanten zijn namelijk niet groot genoeg om ze direct te laten kopen. Maar goed in drie dagen een hoop mensen leren kennen, die ik in de toekomst waarschijnlijk wel nodig heb. De terugvlucht verliep goed, ik had slecht een uurtje vertraging op Detriot. Katie was wel weer erg blij mee te zien. Maar ze moet er toch maar gewend aanraken. Maandag ga ik naar Chicago om een klant te bezoeken. Ik ga die dag op en neer, dus 6 uur s morgen weg, 12 uur s avonds weer terug. De week van 17 maar ben ik de hele week in Winston Salem NC voor een training bij een zusterbedrijf. Daar kan ik gelukkig naar toe rijden. Dat bespaart ook reiskosten, hot issue deze dagen bij Kaba. Al met al heb ik het echt super naar mijn zin. We hebben een heel leuk team, de producten zijn leuk, leuke markt. Ja ik had twee jaar geleden niet verwacht dat ik toch redelijk snel zo'n leuke baan zou vinden. Ik zal binnenkort wat foto's plaatsen. Dat is toch moeilijk geworden nu ik mijn stukjes op een windows computer schrijf. Ik wens iedereen een goed weekeind en ik zal tijdens een van mijn layovers proberen wat meer in detail te treden over het reilen en zeilen hier.  Goed weekeind