Pagina's

donderdag 29 september 2011

Verven en fietsen

Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste bericht geschreven heb. Volgens mij begin elk blog zo. Ik ben best druk deze dagen met werken en dingen in en om het huis. Zo heb ik mijn verfproject weer opgepakt. Hier heb ik eerder over geschreven. Daarnaast ziet de tuin er een stuk beter uit en zijn de dakgoten ook weer schoon. De dakgoten zijn waarschijnlijk de laatste vijf jaar niet schoongemaakt en waren dan ook helemaal verstopt. Het was nog even een gestuntel op de ladder met een tuinslag in een hand, maar ik heb niks gebroken. 

Eryn, de zus van Katie heeft Katie haar oude auto nog op haar naam staan. Ze betaalde ook de verzekering voor deze auto. Ik heb in november al tegen haar gezegd dat wij graag de verzekering willen betalen maar dat de auto dan op Katie haar naam moet staan. Zoals altijd geen reactie van mevrouw. Het is mij al vaker opgevallen dat wanneer er dingen opgelost moeten worden binnen de familie er niets gebeurt. Uitstel is blijkbaar de oplossing in hun ogen. Maar goed je kunt iets uitstellen maar het komt wel weer een keer terug. Zo ook met de verzekering van de auto. En als ik er dan wat van zeg, heb ik het weer gedaan.  Eryn kwam een aantal weken geleden op het werk en kwam mij vertellen dat "wij" een problemen hadden. Ik zei heel verbaasd wij? Ze keken me aan alsof ze water zag branden. Ik zei jij hebt een probleem, ik niet. Al snel kwam ze met het "probleem" op de proppen. De autoverzekering, ik moest haar geld betalen om de maandelijkse premie te betalen. Ik weigerde dit te doen en vertelde dat ik de auto wel op de oprit zou laten staan als zij de verzekering niet meer wilde betalen. Katie had inmiddels een auto van haar ouders gekregen, want zij hadden net een nieuwe gekocht. Dus Katie kan gelukkig wel fijn rondrijden. Ik heb gezocht naar een oplossing en gevonden, een fiets. 

Na een beetje op ebay en cracklist gekeken te hebben besloot ik toch maar naar een fietshandelaar te gaan. Ik kon namelijk niets vinden op het internet. De tweedehands markt voor fietsen is hier heel klein, want niemand hier fiets. En de mensen die fietsen, kopen een fiets voor meer dan $ 1000,-. Ik was opzoek naar een normale oma fiets. Ik wil niet voorover hangen op een mountainbike. Katie en ik hebben drie fietsdealers bezocht. Alle drie de dealers hadden schitterende fietsen, met schitterende prijzen. Voor $650,- zou ik een soort beachcruiser hebben met versnellingen en handremmen. Dat was echter boven mijn budget. Ik ben een Nederlander en wil uiteraard alles voor weinig. Een week later waren Katie haar moeder en ik aan het verven op een zaterdag toen Katie mij opbelde. Ze was bij Walmart en zag het model fiets wat ik graag wil staan voor $ 109,-. Ik vertelde haar dat als de fiets in haar auto zou passen ze hem mee kon nemen. De fiets is wat aan de kleine kant maar ik kan er mee op en neer na het werk en ik kan er mijn biertjes mee halen bij CVS drie straten verder. Dus voor mij geen auto op dit moment maar wel een fiets. 

Mijn nieuwe cruiser!

Het verven schiet inmiddels aardig op. De slaapkamer op de begane grond is bijna klaar en dat is maar goed ook. Mijn vader komt namelijk a.s. maandag op bezoek voor een dag. Hij moet voor zijn werk in New York zijn en vanuit daar moet hij naar BraziliĆ«. Een mooie gelegenheid voor hem op even langs te komen in Kentucky. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik verven verschrikkelijk vind. Zeker als je het alleen moet doen. Het schiet gewoon niet op. Daarom ben ik ook erg blij dat Katie haar moeder mij in het weekeind helpt. Daarnaast is het vervelend dat het door de weeks hier rond de klok van acht uur donker wordt. Maar ik moet nog even volhouden. Ik ga nu richting huis om de kwast weer ten handen te nemen voor een aantal uurtjes. Daarna na de kroeg!  

5 opmerkingen:

  1. Inderdaad altijd lachen met die Amerikanen wat betreft "aanpakken". Ze klagen steen en been maar ze ondernemen meestal maar weinig. Afgelopen weekeinde heb ik mijn schoonmoeder geholpen met het uitruimen van een kast in de oude kamer van mijn schoonbroer. Daar was ze al 3 jaar over bezig maar het kwam er nooit van. Verven is inderdaad irritant maar je ontkomt er niet aan. In de VS (ik weet of dat bij jullie huis ook zo is) heb je meestal veel hout en gipsplaten dus dan heb je al sneller schade en moet er worden bijgewerkt. Als je geen raster over je dakgoot hebt dan zou ik die wel installeren: dat maakt een heel verschil qua werkzaamheden: je hoeft dan maar eens in de 2 a 3 jaren je dakgoot schoon te maken. Ik heb een paar maanden geleden ook dakgootschroeven gekocht: onze dakgoot kwam los van het dak. De dakgoot zat met spijkers vast dus op den duur laten die los. Gelukkig hebben doe-het-zelf-zaken ook schroeven. Die installeer ik dus steeds wanneer er een spijker loslaat. Ik zou zelf nooit fietsen waar ik woon: veel te gevaarlijk want er zijn geen fietspaden en er is heel veel verkeer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hartelijk dank voor je reactie. Het huis waar wij in wonen is erg oud. Hoe oud exact weet ik niet maar ik denk zeker 40 jaar oud. Deze gedachten heb ik n.a.v. een aantal gesprekken met een aantal buurtbewoners die hier al 50 jaar of langer wonen. Er is ooit een deel aangebouwd en dat kun je goed zien en merken. In het oude deel werkt het luchtsysteem beter. In de zomer wordt het daar koeler en in de winter warmer. Daarnaast zijn er andere plinten in het nieuwe deel geplaatst. Maar al met al mag ik niet klagen. Het huis begint langzaam ergens op te lijken en met 3 slaapkamers 2 badkamers een eetkamer en woonkamer hebben we ruimte zat voor ons tweeen en gasten die langskomen.

    Mijn dakgoot verhaal kun je in vier delen opdelen. Twee delen aan de voorkant en twee aan de achterkant. Ik heb een deel gedaan. Op internet lijkt het een appletje eitje verhaal om ze te installeren. Ik had er toch iets meer moeite mee. Maar de aanhouder wint.

    Gisteren te horen gekregen dat de auto vrijdag overgezet wordt. Ik ben benieuwd of dit keer de daad bij het woord gevoegd wordt. Waar woon jij in Amerika? De paar mensen die ik hier ken die fietsen zijn allemaal meerdere malen aangereden. Ik hoop niet dat het mij ook overkomt maar de kans is zeker aanwezig. Misschien toch maar een helm voor in de toekomst of toch maar de auto pakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik woon in Zuid Huntington, NY. Dat is een plaatsje op Long Island, in de buitenwijken van NYC. Mooi dat je plek hebt. Ons huis is van 1955 dus 56 jaar oud. De meeste huizen hier zijn oude meuk. Het is een typisch boerderij model ("ranch"). We hebben een kleine aanbouw: de eetkamer. Verder 3 slaapkamers / 1 badkamer / keuken / woonkamer / garage voor 1 auto. Ik heb de kelder in 2009 verbouwd dus daar heb ik een badkamer, grote ruimte (logeerbed, slaapbank, TV hoek, PC hoek), stookruimte, waskamer en opslagruimte. Huizen zijn, omdanks de recessie, nog steeds veel te duur hier. Hopelijk komt de auto snel op de juiste naam te staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je woont wel een levendige omgeving. Ik heb ook gekeken om de kelder te verbouwen. Maar onze kelder heeft als probleem dat het plafond nogal laag is. Daarnaast is dit nog een kelder van bakstenen. De kans op lekkages is dus iets groter. In het verleden hebben we ook een aantal kleine lekkages gehad. Ik begrijp wat je met oude meuk bedoelt, lol. Onze huis valt ook een beetje in deze catogorie, maar met een aantal kleine aanpassingen kan ik het wellicht uit deze catogerie krijgen. Nog twee dagen voor het vrijdag is, ik ben benieuwd. Ik hou je op de hoogte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Inderdaad erg levendig maar ook problematisch: zeer hoge OZB (ongeveer 4% van de taxatiewaarde van het huis), heel veel verkeer met verouderde wegen, teveel mensen op elkaar (dus mensen zijn hier botter en geprikkelder). Onze kelder heeft een betonnen fundament. Bij extreme regenval hebben we een klein beetje kwelwater in een ruimte en daar heb ik dus nog geen vloer gelegd. In de rest van de kelder heb ik laminaat en plastic vloertegels gelegd. De wanden heb ik met gipsplaten afgemaakt (zoals ook in de rest van het huis zoals gewoonlijk in de VS) en het plafond is een systeemplafond (daarmee kan ik snel bij kabels en dergelijk komen). Ons plafond is ook redelijk laag maar gelukkig niet te laag. In ieder geval hebben we op deze manier ons woonoppervlak verdubbeld. Dat maakt een groot verschil in het huwelijk: ik heb mijn eigen plek om computerspellen te spelen of TV te kijken (mijn vrouw vindt haaienweek en andere Discovery / Animal Planet / A&E programma's niet leuk). Eigenlijk wil ik naar een andere staat verhuizen (ik ken vrijwel niemand hier in NY) maar mijn schoonfamilie woont hier nog (hoewel mijn schoonbroer in Las Vegas, NV woont: dat is geen optie: zware economische recessie in die stad en omgeving).

    BeantwoordenVerwijderen