Op dinsdag 26 juli was mijn track en trace nummer nog steeds niet bekend bij de TNT. Om acht uur 's avonds update men blijkbaar het systeem bij de TNT. Ik was op dat moment bij Jorrit, uiteraard kon ik het niet laten om even zijn Ipad erbij te pakken om te kijken of mijn track en trace nummer het inmiddels deed. Helaas nog steeds niet. Woensdag ochtend om zeven uur werd ik wakker. Snel de laptop erbij gepakt te kijken of mijn paspoort inmiddels onderweg was. Ja hoor eindelijk daar stond het; de chauffeur is onderweg. Niet veel later belde Jorrit, hij dacht dat hij de Green card lottery gewonnen had en zou even langskomen. Hij liet mij de e-mail lezen en ik zei hem gelijk dat de e-mail geen bericht was dat hij gewonnen had. Het was gewoon een reclame e-mail om je via een bureau in Engeland in te schrijven voor een kleine $900,-. Niet veel later zat ik in de auto onderweg naar mijn ouders, daar zou namelijk mijn paspoort worden afgeleverd.
Meestal worden pakketjes rond half twee bij mijn ouders afgeleverd. Maar ik hoopte natuurlijk dat dit de dag zou zijn dat ze om tien uur al voor de deur zouden staan. Om wat tijd te doden was ik druk op united.com bezig om de reward tickets in de gaten te houden. Ik had 17.000 extra miles bij gekocht zodat ik een enkele reis Amsterdam Cincinatti kon boeken. Dit alles zou goedkoper zijn dan een retour ticket te boeken bij bijvoorbeeld cheaptickets.nl. Het vervelende was dat business class goedkoper was dan economy class. Yield management kan toch raar in elkaar zitten.
De klok tikte verder en voor ik het wist was het twee uur. Ze zouden dus elk moment voor de deur kunnen staan. Ik heb zeker een half uur voor het raam gestaan. Bij elke diesel die ik hoorde keek ik vol verwachting of er een TNT busje aan zou komen. Het werd snel drie uur en ik was het voor het raam staan wachten wel zat. Om vier uur besloot ik maar eens met TNT te bellen. Volgens de dame aan de andere kant van de lijn werd de envelop toch echt vandaag nog afgeleverd. Nou dan nog maar even wachten. Het werd vijf uur en ik stond voor het raam te wachten toen ik mijn vader de oprit op zag rijden. Het was erg verbaasd mij te zien en ik was verbaasd hem zo vroeg thuis te zien komen. Bij binnenkomst vroeg hij of ik mijn paspoort al had. Ja pa die had ik al om negen uur en ik zit hier nu voor de lol.... Hij ging achter de computer zitten en pakte zijn telefoon. Ik vertelde hem dat ik al gebeld had. Hij liep naar boven en niet veel later stond er een busje voor de deur van een lokale transporteur. Ik liep direct naar buiten gevolgd door mijn vader. De chauffeur begon direct met een verhaal dat hij net begonnen was en hij eerst nog een verhuizing gedaan had. Mmm mijn vader en de chauffeur hadden blijkbaar eerder met elkaar gesproken. Na getekend te hebben snelde ik mij naar binnen om de envelop open te maken. Eindelijk daar was mijn paspoort incl. visa. Uiteraard heb ik Katie op de hoogte gesteld en ben ik achter de computer gesprongen. Gelukkig het ticket was erg nog. Ik zou om 12:15 van Amsterdam naar Washington (IAD) vliegen om daar een express vlucht te nemen naar Cincy (CVG). Volgens het vluchtschema zou ik dan rond zeven uur aankomen in Cincy.
Na mijn vlucht geboekt te hebben ben ik snel naar Johan gegaan. Daar ben ik begonnen met het inpakken van mijn koffer. Vanuit daar ben ik langs het treinstadion gegaan om mijn kaartje voor de volgende dag te kopen. Toen ik vorig jaar zomer met Katie op vakantie ging deed de kaartjes automaat het niet en was het loket gesloten. Die ellende wil ik nou meer meemaken. Dus sinds dien kopen ik altijd mijn kaartje een dag van te voren. Daarna ben ik nog even naar Sappie gegaan voor een biertje. Luc komt toevallig ook nog even langs. Na twee biertjes ben ik richting Jorrit gegaan. Na een glas Woodford reserve, een bourbon uit Kentucky ben ik richting Johan gegaan. Daar heb ik samen met Johan nog een paar biertjes gedronken. Nog een paar uurtjes slapen voor de trip kan beginnen. Het wachten is zo goed al voorbij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten