Woensdag avond stond ik bij ons achter op de veranda, met een flesje Stella, te denken aan kerst en het afgelopen jaar. Ik dacht even bij mezelf, mijn greencard als kerstcadeau zou geweldig zijn. Deze gedachten deed mij denken aan de hele visum procedure!!
Op 28 oktober van het vorig jaar vertrokken Katie en ik om elf uur Nederlandse tijd naar Amerika. Op dat zelfde moment vond er een eindinspectie van mijn appartement plaats. Een appartement waar ik langer na toe had geleefd dan dat ik er uiteindelijk in zou hebben gewoond. Dit gold ook voor de inboedel. Ik had meer tijd gespendeerd in het zoeken van de juiste tafel, bank, tv, gasfornuis dan dat ik er gebruik van gemaakt had. Maar samen met Katie zijn was toch belangrijker. Katie die op dat moment drie maanden in Nederland verbleven was, was erg blij weer terug naar Amerika te gaan. Ik had de afgelopen drie maanden gewoon gewerkt. Behalve de laatste week. Die heb ik gespendeerd als marktplaats verkoper om van mijn inboedel af te komen. Ik had uiteraard alles al eerder op marktplaats gezet maar in die week moest ik keuzes maken mbt de verkoop van sommige dingen. Alles is eigelijk voor een redelijke prijs verkocht, om mijn tafel na. Eenmaal aangekomen in Amerika zijn we ook de visum procedure gestart. We waren van plan dit eerder te doen maar om een of andere reden bleven we het uitstellen. Begin november ontvingen wij NOA 1. De bevestiging dat de immigration service je aanvraag ontvangen heeft. Na veel op en neer vliegen, papierwerk, doktersbezoeken, ambassade interviews en het af laten nemen van vinger afdrukken zou je denk dat het einde zo'n beetje inzicht zou zijn. Het antwoord is ja, echter er is een belangrijke horde die nog genomen moet worden. De AOS (adjustment of status) aanvraag en uiteraard de goedkeuring hiervan. We hebben de AOS aanvraag eind augustus op gestuurd. Daarna heb ik mijn vingerafdrukken laten afnemen. Dit was op 11 oktober.
Na mijn tweede biertjes ontving ik een e-mail. Het was nieuws van USCIS mbt tot onze AOS case. Ik was erg blij met het mailtje en dacht even dit kan geen toeval zijn. Na twee zinnen gelezen te hebben wist ik echter dat het niet het nieuws was waar ik op gehoopt had. Men wilde meer bewijs hebben. Er was een brief na ons onderweg waarin stond wat er volgens hun aan ontbrak. Gisteren hebben we de brief ontvangen. Men geeft aan dat volgens federal tax income Katie niet genoeg zou verdienen, oftewel 125% boven the poverty guideline. In de zin die daar opvolgt geeft men aan dat Katie op het I-864 formulier een inkomen heeft ingevuld wat wel sufficiƫnt zou zijn echter is er geen bewijs. Of we alsjeblieft wat gegevens op willen sturen mbt tot Katie haar inkomen. Katie heeft altijd voor haar moeder gewerkt en staat nog steeds op de payroll. Alle benodigde papieren waren dan ook in 10 min verzameld.
Ik heb nog niet gekeken of we ook daadwerkelijk weer alle paycheck etc in hadden moeten sturen met onze OAS aanvraag, maar ik begin langzaam wel mijn geduld te verliezen met het inefficiƫnt werken van de USCIS. Het is 2011 maar op het moment dat je met de USCIS te maken krijgt kun je de tijd beter verzetten naar 1960. Als je ziet welke gegevens je meerdere malen op moeten sturen dan begin je langzaam te denken dat men daar seniel is. Maar goed vandaag gaan de gegevens de deur uit en dan maar hopen dat het opgelost is. We gaan meer weer verder waarmee we bezig waren en dat is wachten! Nog even geduld!
Wij hebben indertijd ook een paar keer alles opnieuw naar USCIS op moeten sturen. De aanhouder wint en het is belangrijk dit alles niet persoonlijk op te vatten.
BeantwoordenVerwijderenKlopt helemaal! Werken met de overheid is en blijft lastig. Je moet heel veel geduld hebben. Maar we komen er wel. Alles is de deur uitgegaan dus we horen het wel!
BeantwoordenVerwijderen