Pagina's

donderdag 5 juli 2012

Een trouwerij of sauna?

Zowaar wordt dit bericht nummer twee van de dag. Ik ben de laatste tijd best druk geweest op het werk. Ik ben nu meer betrokken bij de verkoopkant van ebay en dat brengt iets meer werk met zich mee. Ik heb best plezier in dat gedeelte, zeker de eerste paar weken. Maar nu dat ik dit voor zo'n zes weken gedaan heb begin het best saai te worden. Het enige wat ik nog wel leuk vindt zijn verkoopgesprekken met buitenlandse klanten. Daar zit toch iets meer werk aan mbt transportkosten etc. Maar goed dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik op het werk toch minder tijd heb om stukjes te schrijven. Wanneer ik thuis kom heb ik weer andere dingen te doen en die computer publiceert mijn berichten weer in een andere opmaak. 

Kayla een vriendin van Katie was al zeker anderhalf jaar verloofd. Vorige week zaterdag zou haar dag dan zijn, haar trouwdag. Ik ben zeker geen fan van Kayla maar goed, je moet toch mee dacht ik. Nu dachten daar een ander person heel anders over. Ik zal de naam niet noemen maar meneer J is net als ik geen fan van mevrouw Kayla en besloot dus gewoon te gaan werken en ook niet na zijn werk te verschijnen. Ik wou dat Katie mij die vrijheid af en toe gaf. Maar goed ik had wat jongens gepolst om samen een taxi die kant op te nemen zodat we niet met de auto hoefde. Na wat heen en weer gesmst was iedereen het erover eens om vanaf ons huis die kant op te gaan. Katie belde om half vier het taxi bedrijf om een busje voor kwart voor zes te reserveren. De beste dame aan de andere kant van de lijn vroeg of ze ons bij de bibliotheek moesten ophalen? Nee dat hoeft niet had Katie gezegd. Dat was in februari nodig maar toen kwamen jullie niet. Aan de andere kant van de lijn viel een korte stilte waarna ooooo volgende. Maar goed dat bleek een voorbode van succes. Iedereen zat vanaf half zes inspanning te wachten op de taxi. Rond kwart voor zes belde Katie nogmaals en al snel bleek dat mevrouw niets in het systeem gepland had. Maar er zou binnen tien minuten een taxi voor onze deur staan. Toen het vijf over zes was zei ik tegen Katie pakt de sleutels van de familiebus maar want dit wordt niets. Je zult namelijk zien dat ik de volle laag krijg als ik niet op tijd op mevrouw Kayla haar trouwerij aan zou komen. Na een frustrerende rit achter een zeer langzaam rijdende pickup truck kwamen we tien minuten voor tijd aan. Het was gelukkig maar 105F en iedereen had het lekker warm. Een sauna zou een verademing geweest zijn. Na ruim een half uur gewacht te hebben, we hadden dus makkelijk op de taxi kunnen wachten, was het dan zover. Eerst werden er een aantal mensen naar voren begeleid en daarna kwamen ook de bruid en bruidegom. Na een hoop gepraat gebeurde er eindelijk iets spannends. Een twaalfjarig groomsman viel onderste boven van de hitte. Uiteraard waren er direct vijf mensen die zich over de toestand van jongen bogen. Na wat water was meneer weer in orde. De ceremony ging gewoon door en was vijf minuten later ook voor de rest van 200 bezoekers ten einde gekomen. Ik moest een pak aan van katie maar mocht het jasje gelukkig thuis laten. Sommige mensen liepen in een korte broek en een tshirt en waren natter als ik. Ik was er redelijk goed doorheen gekomen. Maar goed ik snapte niet helemaal waarom men 200 mensen in de hitte lieten wachten. Je moet je programma iets aanpassen met die hitte ben ik van mening. Na de ceremony was het tijd voor de receptie. Na wat gedronken te hebben had iedereen honger. Maar voor we mochten eten moesten we ruim een uur wachten. En het eten was een drama, iets wat ik nog wel voor mij kon houden. Katie vond het echter nodig dit op tafel te gooien. Iets wat ik niet heel verstandig vindt. Je hebt altijd van die mensen erbij die hun mond niet kunnen houden. Dan krijg je een heel gezeur over wat eten, wat niet nodig is. Na het eten was er een dj die de boel niet aan de praat kreeg. Iedereen bleef een beetje zitten en liep heen en weer van binnen naar buiten. Daarna was het speechtijd. Ted, the best men, had wel een leuke speech. De rest was niet geweldig in mijn ogen. Daarna speelde er nog een band, die ook niet heel veel belangstelling trok van de gasten. Ik zelf heb wel mijn danspasje geoefend maar de meeste Amerikaanse gasten hadden toch meer oog voor het gratis bier. Na de trouwerij die rond twaalf uur ten einde kwam zijn we met een groep naar de bierstube bij ons achter geweest. Daar hebben we het tot drie uur vol gehouden. Toen gingen de lampen aan en moesten we vertrekken. Iedereen had toch wel honger gekregen en we besloten naar Tolly Ho te gaan. Een eettent in de stad waar je na een lading bier lekker vet kunt eten. Het was inderdaad vet maar wel gezellig. Rond half vijf zijn we maar naar bed gegaan. Die zondag heb ik samen met David de finale van het EK gekeken en ben ik daarna nog even bij mijn schoonmoeder langs geweest. Al met al was de locatie van de bruiloft mooi maar de sfeer was niet heel best. Wat toch jammer is. Het kersverse bruidspaar is op maandag richting de Caribbean vertrokken voor een welverdiende vakantie. 

Katie op de trouwerij, voor het dinner! 

Het was Katie haar eerste trouwerij die ze bezocht en ze vond het nogal saai. Iets wat ik haar van te voren al gezegd had. Maar goed je bent vaak toch blij voor het bruidspaar en vaak is het na alle plechtigheid toch wel gezellig. In mijn ogen was het allemaal wat te warm. Toen Katie en ik elkaar het ja woord gaven was het 95F en dat was al erg warm. Maria trouwt in september en dan zal het toch wat aangenamer zijn hopen we dan maar. 

1 opmerking:

  1. Niet erg professioneel die bruiloft zo te lezen. Maar goed: in NY is het weer het andere uiterste. Daar geven ze rustig een ton uit aan een bruiloft en daar huren ze dan heel veel mensen voor in om het allemaal vlot te laten verlopen. Hier heb je ook locaties die alleen maar bruiloften doen dus dat is allemaal lopende band werk.

    BeantwoordenVerwijderen