Pagina's

dinsdag 29 maart 2011

Verven... dat is toch niet zo'n werk deel 1

Aangekomen in Amerika in oktober 2010 zijn Katie en ik bij haar zus Eryn en haar zoon Tucker in huis getrokken. Dit huis is van de moeder en stiefvader van Eryn en Katie en is zo'n 4 jaar geleden gekocht. Eryn heeft hier sinds dien altijd met haar zoon gewoond. Het huis heeft drie slaapkamers, twee op de eerste verdieping en een op de begane grond. Verder is er op de begane grond een eetkamer, woonkamer, een hele badkamer en het washok. Naast de twee slaapkamer boven is ook daar een hele badkamer. 

De insteek was dat Eryn haar school zou afmaken en dan opzoek zou gaan naar een nieuwe woning. Dit alles zou dan in mei van 2011 plaats moeten vinden. Eryn kwam echter met een ander bericht vlak voor kerst. Ze wilde eerder weggaan. Dit had denk ik alles te doen met de relatie die Katie en Eryn met elkaar hebben. Geen geweldige dus! Ik wist niet wat ik hoorde. Ondanks dat ik geen hekel aan Eryn heb, was ik redelijk blij met het nieuws. Echter met Eryn weet je het nooit, en dat bleek in dit geval ook zo te zijn. Twee weken later was het verhaal al weer heel anders. Maar na een aantal verschillende verhalen gehoord te hebben stond ik eind januari een Uhaul truck in te laten. Eryn had een plek voor haar en Tucker gevonden. 

Na Eryn verhuisd te hebben kon het klussen beginnen. Eryn had in de jaren een zooi van het huis gemaakt. De achtertuin was net een vuilnisbelt en het vloerkleed binnen had ook niet veel weg van de schoonheid van een rode loper. De muren hadden veel weg van een spijkerbed, er zaten werkelijk overal spijkers. De tussenmuren zijn allemaal van gips. Ik zag de bui dus al hangen dat ik al deze gatjes moest dichtstoppen voor ik met verven kon beginnen. Ik moest echter een week later weer terug naar Nederland omdat mijn toeristenvisa, die drie maanden geldig was, verliep.



Na twee weken in Nederland geweest te zijn was ik weer thuis en was er weinig veranderd aan het huis. Op een zondagochtend had ik dan toch maar wat moet verzameld en was ik naar Home Depot gereden. Daar had ik een speckelkit gekocht die de klus moest klaren. Ik had besloten in de eetkamer de beginnen. Katie en haar moeder hadden intussen wat kleurenmoster opgehaald. Het overgrote deel van de muren moest gebroken wit worden en de plinten zouden wit geverfd worden. Daarnaast zouden we een licht blauwe kleur, een soort oranje en een donkere kleur bruin gaan gebruiken. Soms hoop je dat je kleurenblind bent. Nadat ik de gatjes gevuld had ben ik begonnen met het afplakken van de plinten en de open haard. Dit kosten beduidend meer tijd als ik verwacht had. Stiekem hoopte ik dat mijn vader ineens voor de deur zou staan met een kwast in zijn hand. Na lang hopen had ik die illusie maar opgegeven.  Naast het verven moest er ook veel zaken voor de trouwerij geregeld worden. Dat ging ten kosten van mijn verftijd. Daarnaast wilde ik ook al met de tuin aan de gang zodat deze er enigszins fatsoenlijk bij zou liggen in de zomer. Na zes weken in Amerika geweest te zijn moest ik weer naar Nederland. Ik zou in Nederland het bericht van het NVC afwachten. Al met al heb ik de eetkamer afgemaakt en ben ik begonnen aan de slaapkamer beneden. Dit verhaal krijgt nog een een vervolg van een aantal kamers!









Geen opmerkingen:

Een reactie posten