Ja hij leeft nog....

Het is alweer even geleden dat ik weer wat geschreven heb. Waarom schrijf ik niet meer zo vaak stukjes? Dat is redelijk makkelijk uit te leggen, ten eerst ik maak eigelijk niets mee de laatste tijd. Het is hier ronduit saai. Ik ga s morgens naar het werk en kom s avonds weer terug. Kook eten, doe de was, kijk wat tv en drink af en toe een biertje en dan ga ik naar bed. En dan een paar uur later begint het hele verhaal weer opnieuw. Zeker nu Katie en ik besloten hebben om met kerst naar Nederland te gaan is er eigelijk niet heel veel geld om leuke dingen te doen. Het probleem is namelijk dat als we iets doen en afspreken niet heel veel geld uit te geven het vaak toch uit de hand loopt. Ik weet wel wie daar verantwoordelijk voor is, lol. Maar goed naast dat er hier weinig gebeurt ben ik wel wat drukker op het werk dan voorheen. Mijn werk en ik hebben een haat liefde relatie. De eene dag is wel oke de andere dag ga ik het liefst rond een uur naar huis want dan heb ik het helemaal gehad. Maar goed zelfs als je voor je familie werk kun je dat niet doen. Maar wat wel positief is, is dat ik mijn frustratie op het werk kan laten. Voorheen wilde ik ze nog weleens mee naar huis nemen wat Katie haar avond niet ten goeden kwam. Ja hoe gaat het met het solliciteren? In een woord slecht. Ik zoek me een ongeluk maar kan eigelijk niets in de buurt vinden. Ik ben inmiddels weer uitgeweken naar Cincinnati met de hoop daar wat te vinden. Maar ook daar is het niet veel. Randstad belde een tijdje geleden voor een interview maar die belde de volgende dag ook weer af. Nu belde Randstand afgelopen vrijdag nog voor een baan die niet heel verkeerd klonk maar of ik daar voor uitgenodigd wordt moet nog blijken. Maar goed, de aanhouder wint blijkbaar, dus laten we dat dan ook maar hopen. Ik heb zojuist nog een paar sollicitaties gestuurd. Dus dat wordt weer even afwachten.

Katie haar ouders zijn sinds afgelopen donderdag out of town, dus passen wij op hun huis. Iets wat op zich niet heel vervelend is. Het is net allemaal wat groter en luxer als de blokhut waar Katie en ik in wonen. Morgen komen zo volgens mij weer terug dus dan kunnen we weer in het eigen bedje slapen. Ik moet thuis nodig aan de tuin werken want het is echt een puinhoop. Iets waar ik niet heel veel zin in heb, maar een voordeel het is de laatste tijd niet meer zo warm. Dat helpt wel, want het grasmaaien met 95 F is niet echt heel prettig.

Daarnaast hadden we op het werk een Fender sales incentive die op 1 mei gestart was en op 31 juli afliep. James en ik doen de verkopen samen en sinds kort hebben we ook een andere commisie structuur die ervoor zorgt dat we meer een team. We hebben in de afgelopen twee maanden behoorlijk wat Fenders kunnen verkopen. Met elke verkoop verdien je punten die je dan kunt gebruiken om Fender producten te kopen. James en ik hebben uiteindelijk drie gitaren een amplifier en een tweet case besteld. Een gitaar hebben we verkocht, een gitaar voor James en een voor mij. Ik heb een Fender American Standard Stratocaster in Charcoal Metallic uitgezocht en daar heb ik een tweet case voor besteld. De normale SKB case oogt niet zo best. Ik wilde graag een stratocaster omdat ik het geluid van de single pickups erg mooi vindt. Ik heb nu een PRS met Humbuckers en dat is niet echt het geluid waar ik van hou. Het is niet dat ik gitaar speel, maar voor als ik het ooit in de vingers krijg, dan heb ik in ieder geval een gitaar. Het klokje heeft hier 6 uur geslagen, tijd om naar huis te gaan. Ik zal deze week proberen iets te schrijven over het tiendaagse dieet waar ik door Katie aangezet ben.