Vakantie, Kerst en werk.....

Het is weer twee maanden geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb dus hier komt een broodnodige update. 

Laat ik beginnen met mijn werk bij de gitaarwinkel. Kerst is voor retail altijd de maand waarin het moet gebeuren. Dat begint meestal zo rond Blackfriday en normaal wordt het alleen maar meer tot midden januari. In januari heb je namelijk nog de mensen die spullen kopen van het geld wat ze voor kerst gekregen hebben. Ik was zo aardig geweest om te werken tot en met kerstdag en daarna pas op vakantie te gaan. Maar ik moet heel eerlijk zeggen dat kerst erg tegen viel. Begrijp me niet verkeerd het was niet slecht maar ik had er meer van verwacht. De twee weken die ik op vakantie was is het een week druk geweest. De tweede week had men zoveel tijd dat men uit verveling maar is gaan opruimen. De eerste week was het trouwens ook niet zo heel druk. Maar het probleem hier is een beetje de mentaliteit waar het er bij sommige nogal aan schoort. Een van de hoofdreden voor mijn vertrek trouwens. Als Ebay afdeling verkopen wij meer alles de retailstore en de andere internet afdeling. Ondanks dat wordt er van ons verwacht dat wij voor de rest lopen. Ja dat lijkt mij de omgekeerde wereld. Maar goed blijkbaar telt hoelang je hier werk en niet wat je presteert. Ach ik hoef me er gelukkig allemaal niet druk meer om te maken. Ik heb namelijk een nieuwe baan. 

In mijn laatste blog schreef ik al over Kaba Mas en dat ik mijn verwachting een beetje probeerde te temmen. Op 7 december kreeg mijn sollicitatie een vervolg. Orlando (de man die het eerste interview afgenomen had) had een interview voor mij geplant met Mr Michael de Sr Sales manager. Michael werkt vanuit Salem NC maar komt geregeld naar Lexington toe. Hij was erg druk op 7 december en dat liet hij wel blijken ook, hij liet mij namelijk een ruim uur wachten. Maar goed dat hoort er allemaal bij. Het gesprek was kort maar krachtig. Geen noem je vijf sterke en zwakke punten. Gewoon wat heb je gedaan, vertel iets over jezelf en hij gaf een beschrijving van de baan en wat Kaba verwacht van haar personeel. Een week daarna ontving ik een assignment in mijn email. Ik dacht dat het spam was maar dat bleek ik mis te hebben. Orlando belde mij een paar dagen later en vroeg hoe het met mij ging en of HR al contact met mij had opgenomen. Ik zei dat ik van HR niets vernomen had. Daarnaast vroeg hij of ik een assignment ontvangen had. In het begin ging er niet eens een lampje branden maar een uur later dacht ow verrek. Tijdens mijn gesprek met Orlando gaf hij al aan mij te willen aannemen en mee naar Las Vegas te willen nemen op 14 januari voor een beurs. Het duurde even maar toen drong het me door dat ik een baan aangeboden kreeg. Nu moest ik alleen nog een salaris voorstel krijgen. En om eerlijk te zijn dat heeft me nog nooit zo weinig geintresseerd als nu. Ik wil gewoon iets doen wat ik leuk vind en dat salaris komt vanzelf wel. Maar goed ik heb Orlando een email gestuurd met dagen waarin ik beschikbaar was om langs te komen op kantoor in Lexington voor ik op vakantie ging. Echter geen reactie. Meneer was op vakantie tot 2 januari. In die week heb ik de test gemaakt. Het viel best mee, alleen het engels taal deel was wat moeilijk voor mij, de persoonlijkheid vragen en het statistiek deel vielen wel mee. Ik kwam de test uit als the complete person. Daar moest ik wel om lachen en die heb ik dan ook gelijk naar Orlando doorgestuurd. Op vakantie kreeg ik dan eindelijk bericht terug van Orlando. Hij zou samen met Mr Michael naar mijn resultaten gaan kijken op 3 januari en dan zou ik het wel horen. Een paar dagen later kreeg ik een email dat HR contact met mij op zou nemen. Ondanks dat ik HR en Orlando mijn Nederlandse telefoon nummer gegeven had, bleef het stil. Op 7 januari kreeg ik dan eindelijk een email van HR dat men mij had geprobeerd te bereiken maar zonder succes. Ja niet zo vreemd mijn telefoon doet het niet in Europa. Voor ik weg ging heb ik zelfs nog een voicemail achter gelaten voor HR waarin ik dat aangaf. Maar goed ik zat op het moment van het ontvangen van de email in Rome aan de tweede fles wijn. Ondanks dat wilde Katie dat ik hun zou bellen. Ik naar het hotel en gewapend met een pen en stuk papier bellen. Nou ik heb het wel tien keer geprobeerd maar alleen maar voicemail. Mevrouw HR lag denk ik thuis al op de bank. Ik had Orlando de avond ervoor gemaild of ik nou verwacht werd op 10 januari of niet. Ik had mijn schoonouders namelijk nog niets verteld. Maar toen kwam eindelijk de verlossing op 7 januari in de lobby van het Palatino hotel in Rome ontving ik een mailtje waarin hij aangaf dat ik de 21st kan beginnen als ik het aanbod van HR aan zou nemen. Toen heb ik maar een champagne fles gekocht, want ik had de hoop bijna opgegeven. HR stuurde mij de volgende dag een mailtje waarin ze aangaf contact met mij op te nemen als ik weer terug in Amerika was. Op donderdag 10 januari was ik druk aan bellen voor pasfoto's voor een nieuw Nederlands paspoort. Deze hebben namelijk andere afmeting als pasfoto's voor een Amerikaans paspoort. Nadat ik fotograaf drie ophing (niet letterlijk) ontving ik weer een email van HR dat men mij niet bereiken kon. Ik heb ze direct terug gebeld en tijdens dat gesprek ontving ik dan eindelijk een aanbod. Het aanbod was iets beter als ik verwacht had dus dat was positief. We moesten alleen nog een datum zetten voor de drug test en het doornemen van de benefits. Ik stelde maandag voor en dat vond mevrouw Pearl allemaal goed. Gisteren ochtend heb ik me om negen uur gemeld en heeft mevrouw Pearl in een gesprek van een uur mij verteld over de benefits. Ik was erg verbaasd over het aantal betaalde vakantie dagen. Ik heb drie weken die ik vrij mag plannen en dan acht geplande vakantiedagen, wat uitkomt op 23 betaalde vakantiedagen. Daarnaast betaald men mee aan mijn pensioen, levensverzekering en ziektekosten voor zowel Katie als ik. De drug test was wel grappig, ik ga ervan uit dat dat allemaal goed is. Nadat ik Orlando had gemaild dat alles rond was ontving ik een email van hem met daarin de planning voor de eerste weken. Ik begin met een training in Lexington, daarna een training in Salem NC. Daarna weer een training in Lexington en dan daarna een beurs in Phoenix. De eerste maand is dus alweer vol gepland. Maar ik heb er veel zin in. Ik ben gisteren al begonnen met het bestuderen van de verschillende product groepen en dat gaat me allemaal goed af. Mijn schoonouders reageerde geluk redelijk positief op mijn vertrek. Wat mij positief verrasten. Nog een paar dagen hier en dan kan het echte werk beginnen. 

Na anderhalf jaar niet meer in Nederland geweest te zijn was het dan zover op kerstdag. Om twee uur kwamen we aan op het vliegveld van Lexington om vanuit daar naar Chicago te vliegen en over te stappen op de vlucht naar Amsterdam. Helaas, die kerstdag hebben we Lexington niet verlaten. Toen we aankwamen had men het over een half uur vertraging maar dat werd iets meer. Katie en ik waren er goed ziek van toen we om 11:30 buiten stonden te wachten op de moeder van Katie die ons weer zou ophalen van het vliegveld. De volgende dag hebben we het opnieuw geprobeerd nu via Detroit en United had ons overgeboekt naar Delta vluchten. Zowaar ging alles goed en kwamen om zes uur s ochtend in Amsterdam aan. Jorrit en Marjolein hebben ons daar opgehaald en na anderhalf uur kwamen we aan in Deventer. Na de koffers uit de auto gehaald te hebben zijn Katie en ik richting mijn ouders gereden waar mijn opa en oma ook waren. Daar hebben we koffie gedronken en daarna zijn we weer richting Jorrit en Marjo gegaan. Wij zouden daar namelijk onze tijd in Nederland verblijven. Die dag zijn we naar Bakkerij Bart gegaan. Dat is namelijk Katie haar favorieten sandwich winkel. Ook hebben wat biertjes in de stad gedaan. S avonds hebben we gegourmet en zijn we rond tien uur naar het mandje gegaan. Verder hebben we die week oud en nieuw gevierd met vrienden wat heel gezellig was en zijn Katie en ik naar Duitsland geweest waar we een nacht in een kasteel verbleven. Het kasteel was echt heel erg gaaf. Ik zal binnenkort wat foto's plaatsen. Er was een minpuntje, Katie werd s avonds ziek en voelde zich ook de volgende ochtend niet heel lekker. Ik denk dat het de ziekte van Vino Blanco was. Maar goed, ik kan het mis hebben lol. We zijn ook nog naar Rome geweest. Voor de tweede keer in mijn leven vloog ik met Easy jet en dat viel niet tegen. Een binnenlandse vlucht in Amerika is slechter. De vlucht begon trouwens met ellende, want het neuswiel functioneerde niet helemaal goed. Maar na 20 minuutjes stonden we alsnog op de polderbaan voor take off. Rome was echt heel erg mooi en het verbaasde mij trouwens hoe goedkoop het eten en drinken was rond alle touristisch attracties. Voor 15 Euro had je goed te eten en te drinken naast bijvoorbeeld had colosseum. De mensen van het hotel waren echter wel buitengewoon onbeschoft. Misschien ben ik in Amerika ook wel iets te verwent mbt gastvrijheid en customer service. Bij zowel het in als uitchecken stond met lekker met elkaar te lullen ipv bijvoorbeeld te vragen hoe mijn verblijf geweest was. De wifi waar je voor moest betalen, deed het alleen als je op de pot zat van de bijna middeleeuwse badkamer. De laatste avond sliepen we op het vliegveld in Amsterdam. Daar hebben we nog wat met mijn ouders gegeten en de volgende ochtend stond we om negen uur in te checken om terug naar Amerika te vliegen. Het was de eerste keer dat ik met mijn green card reisde en dat verliep allemaal goed. Ik moest trouwens wel mijn vinger afdrukken afgeven en zeggen waar ik werkte en hoelang ik weg was geweest, maar goed het zal wel. 

Al met al heb ik het heel erg naar mijn zin gehad. Het was leuk om weer even in het kikkerlandje te zijn maar er waren ook wel dingen die ik miste. Op nieuwjaarsdag wilde we bijvoorbeeld een broodje gaan eten ergens. Misschien een bloody marry drinken omdat je toch wel last hebt van de nodige biertjes die je de nacht ervoor genuttigd heb. In Nederland is er slecht een optie en dat is een AC restaurant langs de A1. Ook romantisch maar toch anders. lol. Katie was na twee weken toch wel uitgeteld en die hoopte op donderdag en vrijdag uit te kunnen rusten. Maar goed manlief besloot dat we naar Chicago moesten voor een nieuw paspoort. Ik moet namelijk veel reizen voor mijn nieuwe baan en mijn paspoort verloopt in mei. Sommige landen eisen dat je paspoort minimaal 6 maanden geldig is bij binnenkomst. Dus moest ik even een nieuw paspoort halen. Als is goed gegaan en met zo'n drie weken krijg ik als het goed is bericht dat ik mijn oude paspoort naar Washington moet sturen en zij sturen mij dan mijn nieuwe paspoort naar Lexington op het moment dat zijn mijn oude paspoort ontvangen hebben. Het jaar is dus goed begonnen. Het belooft een mooi jaar te worden waarin hopelijk Katie afstudeert in mei en ik met een nieuwe uitdaging begin volgende week. Bij deze wens ik iedereen nog een gelukkig nieuwjaar en al het beste voor 2013.